Fluvoxamine hoort tot de serotonineheropnameremmers ofwel SSRI's. Het regelt in de hersenen de hoeveelheid serotonine. Deze lichaamseigen stof speelt een rol bij emoties en stemmingen. SSRI's verbeteren de stemming en verminderen angsten.
Artsen schrijven fluvoxamine voor bij kinderen met:
Verschijnselen
Een dwangstoornis, zoals smetvrees, is een angststoornis waarbij kinderen de drang voelen om voortdurend bepaald handelingen uit te voeren, zoals overdreven vaak schoonmaken en wassen. Een medische term voor een dwangstoornis is een 'obsessief-compulsieve stoornis'.
Behandeling
Gesprekken met een psychiater of psycholoog (gedragstherapie) vormen de basis van de behandeling. Wanneer uw kind ook last heeft van angstgevoelens kan de arts uw kind adviseren ook fluvoxamine te gebruiken.
Verschijnselen
Iedereen is wel eens angstig. Angst is een normale reactie bij dreigend gevaar. Het leidt tot voorzichtigheid of tot vluchten, en is dus een nuttige vorm van zelfbescherming.
Soms is een kind angstig terwijl daar weinig aanleiding voor is: bijvoorbeeld als het kind niet naar buiten durft, of geen boodschappen durft te doen in een drukke winkel. We spreken dan van een angststoornis.
Angst geeft vaak klachten als hoofdpijn, buikpijn, slaapproblemen en prikkelbaarheid. Hevige angst kan leiden tot hartkloppingen, benauwdheid, zweten, pijn op de borst, trillen, het gevoel flauw te vallen of tintelingen in de ledematen.
Separatieangststoornis
Vooral zeer jonge kinderen kunnen angstig zijn om van huis weg te zijn of bij scheiding van personen waaraan het gehecht is. Enige 'verlatingsangst' is normaal. Het is een separatieangststoornis wanneer de angst veel groter is dan het zou moeten zijn.
Behandeling
Angstgevoelens en gespannenheid worden meestal behandeld met psychotherapie (gesprekken), met medicijnen, zoals fluvoxamine of met een combinatie van beide. De arts zal samen met uw kind afwegen welke aanpak het beste is in de situatie van uw kind.
Verschijnselen
Bij een sociale angststoornis hebben kinderen een extreme en ongegronde angst voor kritiek van anderen. Uw kind heeft daarbij last van lichamelijke verschijnselen, zoals trillen, zweten, blozen en hartkloppingen. Hiervan heeft iedereen wel eens in geringe mate last.
Behandeling
Als de klachten extreem vaak voorkomen en zeer heftig zijn, dan kunnen ze de welzijn van uw kind sterk verminderen.
Gesprekken met een psychiater of psycholoog (gedragstherapie) vormen de basis van de behandeling. Wanneer uw kind ook last heeft van angstgevoelens kan de arts uw kind adviseren ook fluvoxamine te gebruiken.
In de bijsluiter kunt u terugvinden dat fluvoxamine wordt gebruikt bij:
Fluvoxamine is bij deze aandoening en leeftijd officieel geregistreerd. Registratie betekent dat de fabrikant fluvoxamine bij kinderen uitgebreid heeft onderzocht. De overheid heeft vervolgens goedgekeurd dat het medicijn verkrijgbaar is. Uit het onderzoek van de fabrikant blijkt dat het bij kinderen werkt. Het mag bij kinderen alleen voorgeschreven worden door een kinder-of jeugdpsychiater en het mag alleen gegeven worden in combinatie met psychotherapie.
Er is ook onderzoek gedaan naar fluvoxamine bij:
Deze aandoeningen en leeftijd staan niet in de bijsluiter. Maar ook in deze gevallen blijkt fluvoxamine te werken. Daarom schrijft de arts fluvoxamine ook voor bij kinderen met deze aandoeningen en van deze leeftijd. Dit wordt off-label-gebruik genoemd. Fluvoxamine mag alleen worden voorgeschreven door een specialist in de kinder-en jeugdpsychiatrie en het mag alleen gegeven worden in combinatie met psychotherapie.
Bij kinderen die dit medicijn gebruiken, kunnen ernstige bijwerkingen voorkomen. Daarom schrijven artsen dit medicijn niet zo vaak voor, maar alleen als zij denken dat dit de best mogelijke behandeling is voor het kind. De arts houdt uw kind dan extra goed in de gaten.
Fluvoxamine regelt in de hersenen de hoeveelheid serotonine. Deze lichaamseigen stof speelt een rol bij emoties en stemmingen. Fluvoxamine vermindert vooral de angstverschijnselen zoals piekeren, slaapproblemen, prikkelbaarheid en trillen.
De eerste weken kan uw kind wel last krijgen van de bijwerkingen en angstgevoelens. Laat uw kind dan niet stoppen met het gebruik, meestal verminderen de bijwerkingen als uw kind gewend is geraakt aan het medicijn. Vaak verdwijnen ze zelfs.
Kijk voor de juiste dosering op het etiket van de apotheek.
Het maakt niet uit op welk tijdstip van de dag uw kind dit medicijn neemt. Als uw kind veel last heeft van de versuffende werking, laat uw kind het dan 's avonds voor het slapengaan innemen. Heeft uw kind juist veel last van onrust en kan hij er slecht van slapen, dan kan hij het beter 's ochtends innemen.
Bespreek gedurende de hele behandeling alle veranderingen in het gedrag of stemming van uw kind steeds met de arts. Het kan zijn dat uw kind niet goed of onvoldoende op dit medicijn reageert, en misschien meer baat zal vinden bij een ander medicijn.
Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven. De meeste bijwerkingen die bekend zijn, zijn gemeld bij volwassenen. Over bijwerkingen bij kinderen is minder bekend dan bij volwassenen. Waarschijnlijk kunnen de bijwerkingen die bij volwassenen gemeld zijn, ook voorkomen bij kinderen. Zie voor deze bijwerkingen en hoe vaak deze voorkomen de informatie over fluvoxamine bij volwassenen.
Bijwerkingen waarvan bekend is dat ze bij kinderen kunnen voorkomen, zijn:
Suf, slaperig en moe zijn, en een zwak gevoel
Hierdoor kan uw kind minder goed reageren, concentreren en coördineren. Dit is vooral lastig bij activiteiten waarbij kinderen moeten opletten. Zoals bij het fietsen, spelen, leren of op school.
Heeft uw kind hier veel last van? Overleg dan met de arts.
Slecht slapen
Maagdarmklachten, zoals maagpijn, zuurbranden, misselijk voelen en een opgeblazen gevoel.
De bijwerking gaat meestal binnen een paar dagen over, als uw kind gewend is geraakt aan het medicijn. Uw kind heeft minder last van deze bijwerkingen als uw kind het medicijn met wat voedsel inneemt. Ook kunt u de arts vragen een dosering voor te schrijven waarmee uw kind langzamer opbouwt.
Moeilijk kunnen stilzitten, opgewonden en rusteloos zijn.
Raadpleeg de arts als dit gebeurt. Mogelijk moet de dosering van dit medicijn worden verlaagd.
Overgevoeligheid voor dit medicijn. Uw kind kan dit merken aan huiduitslag, jeuk en galbulten. Raadpleeg bij deze verschijnselen de arts. Mogelijk is er sprake van een allergische reactie op het medicijn en moet uw kind met het medicijn stoppen. In zeer zeldzame gevallen ontstaat een ernstige overgevoeligheid. Dit is te merken aan: koorts, ernstige benauwdheid, opgezwollen mond, tong, keel of gezicht, huiduitslag, overgevoeligheid voor zonlicht, ademhalingsproblemen, flauwvallen, blaren op de lippen en op de slijmvliezen van de mond en geslachtsdelen. Stop dan meteen het gebruik en raadpleeg de arts.
Bij allergie mag uw kind dit medicijn in de toekomst niet meer gebruiken. Geef aan de apotheker door dat uw kind overgevoelig is voor fluvoxamine. Het apotheekteam kan er dan op letten dat uw kind het medicijn niet opnieuw krijgt
Meer kans op infecties, zoals keelonsteking of ontsteking van het neusslijmvlies
Het is niet bekend hoe vaak deze bijwerking voorkomt. Overleg met de arts als uw kind last krijgt van een ontsteking.
Psychische klachten, zoals agressie, vijandigheid en opwinding. Ook gedachten aan zelfmoord, zelfmoordpogingen en zelfverwonding. De kans hierop is groter bij kinderen met depressie. Heeft uw kind depressie? Dan mag uw kind dit medicijn soms niet gebruiken. Overleg daarom met de arts.
Merkt u dat uw kind last krijgt van deze klachten? Overleg dan direct met uw arts.
Convulsies
Dit is te merken aan verkrampen van de spieren en schokken door het hele lichaam. Heeft uw kind hier last van? Neem dan contact op met de arts.
Zeer zelden serotoninesyndroom.
Heeft uw kind last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden
Meer informatie over dit medicijn vindt u bij fluvoxamine bij volwassenen. In deze tekst vindt u onder andere informatie over:
Voor deze onderwerpen is de informatie voor kinderen en volwassenen hetzelfde, of is er geen specifieke informatie voor kinderen bekend.
Laatst bijgewerkt op 29-07-2025
Deze tekst is geschreven door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Voor het opstellen van deze teksten is gebruik gemaakt van het Kinderformularium van het NKFK en andere wetenschappelijke bronnen. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst.
