Zonisamide beïnvloedt de informatieoverdracht via zenuwen in de hersenen.

Artsen schrijven zonisamide voor bij kinderen met epilepsie, bijvoorbeeld het Syndroom van West.

Epilepsie

Verschijnselen
Er zijn verschillende vormen van epilepsie. Bij veel vormen is sprake van epileptische aanvallen, waarbij het kind het bewustzijn verliest en de spieren hevig verkrampen. De spierschokken kunnen meer of minder hevig zijn. Soms zijn er geen spierschokken en is het kind alleen een paar seconden afwezig (absences).
Er zijn ook lichtere aanvallen zonder bewusteloosheid. Daarbij voelt het kind alleen tintelingen in een arm, hoort of ziet het dingen die er niet zijn, of zijn er lichte bewegingen (friemelen, smakken) merkbaar.

Bij het syndroom van West, dat meestal ontstaat in het eerste levensjaar, hebben kinderen aanvallen van spierkrampen, voornamelijk buigende en strekkende bewegingen. Hierbij maakt vooral het hoofd knikkende bewegingen.

Oorzaak
Bij een aanval van epilepsie verloopt de informatieoverdracht tussen zenuwcellen in de hersenen niet goed. Prikkels in de hersenen kunnen hierdoor epileptische aanvallen veroorzaken.

Epilepsie kan allerlei oorzaken hebben, bijvoorbeeld: zuurstofgebrek tijdens de geboorte, een hersenvliesontsteking, een ongeval, een beroerte of (zelden) een hersentumor. Bij een bepaalde vorm van epilepsie kunnen lichtflitsen (TV, computergames, discolicht) een aanval uitlokken. Meestal is de oorzaak echter onbekend en is er sprake van aanleg. De ziekte kan op elke leeftijd ontstaan maar begint meestal op de kinderleeftijd.

Behandeling
Er zijn verschillende medicijnen tegen epilepsie. Bij de keuze van een medicijn volgt de arts meestal een schema, waarbij medicijnen in een vaste volgorde worden uitgeprobeerd. Zonisamide wordt meestal pas gebruikt als de eerste-keusmedicijnen bij epilepsie niet voldoende werken of te veel bijwerkingen geven. Het wordt vaak met andere epilepsiemedicijnen gecombineerd.

Lees meer over epilepsie

Zonisamide is officieel geregistreerd bij kinderen vanaf 6 jaar. Registratie betekent dat de fabrikant zonisamide bij kinderen uitgebreid heeft onderzocht. Uit het onderzoek van de fabrikant blijkt dat het bij kinderen werkt en veilig is. De overheid heeft vervolgens goedgekeurd dat het medicijn verkrijgbaar is en dat kinderen het mogen gebruiken.

Er is ook onderzoek gedaan naar zonisamide bij kinderen met het Syndroom van West. Ook hierbij blijkt zonisamide te werken en is het veilig. Daarom schrijft de arts zonisamide ook voor bij kinderen met deze aandoening. Dit wordt off-label-gebruik genoemd.

Zonisamide beïnvloedt de informatieoverdracht tussen zenuwcellen in de hersenen. Het maakt de zenuwen minder prikkelbaar, zodat ze niet te snel reageren. Hierdoor helpt het epilepsieaanvallen te voorkomen.

Dit medicijn werkt niet bij iedereen. Na enkele weken zal duidelijk zijn of het voldoende werkt. Uw kind merkt dit doordat epilepsieaanvallen minder vaak optreden en minder heftig zijn of helemaal verdwijnen.

Kijk voor de juiste dosering op het etiket van de apotheek.

Hoe?

• Capsules: laat uw kind de capsule heel innemen met een half glas water. Niet kauwen.
  • In plaats van met water kan uw kind sommige capsules ook innemen met bijvoorbeeld melk, limonade of vruchtensap, of met zacht voedsel zoals een lepel appelmoes, jam of vruchtenyoghurt. Vraag na bij de apotheker wat de mogelijkheden zijn.
  • Heeft uw kind moeite met het heel doorslikken van een capsule? Bekijk dan het instructiefilmpje 'Slikken van medicijnen'. Hierin kunt u zien hoe uw kind de capsule het beste kan innemen.

Wanneer?

Uw kind gebruikt dit medicijn 1 keer per dag. Uw kind mag het medicijn innemen op elk moment van de dag. Het beste kunt u een vast tijdstip kiezen, dan vergeet u minder snel een dosis aan uw kind te geven. Bijvoorbeeld 's avonds. Dan heeft uw kind minder last van sufheid en slaperigheid overdag.

Hoelang?

Uw kind zal dit medicijn waarschijnlijk langdurig moeten gebruiken. Na enkele weken zal de arts met u en uw kind bekijken of het voldoende werkzaam is. Het kan zijn dat de arts de dosering tussentijds aanpast. Verander in elk geval nooit zelf de dosering.

Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven. De meeste bijwerkingen die bekend zijn, zijn gemeld bij volwassenen. Over bijwerkingen bij kinderen is minder bekend dan bij volwassenen. Waarschijnlijk kunnen de bijwerkingen die bij volwassenen gemeld zijn, ook voorkomen bij kinderen. Zie voor deze bijwerkingen en hoe vaak deze voorkomen de informatie over zonisamide bij volwassenen.

Bijwerkingen waarvan bekend is dat ze bij kinderen kunnen voorkomen, zijn:

• Sufheid, slaperigheid, duizeligheid en vermindering van het reactie-, concentratie- en coördinatievermogen. Dit is vooral lastig bij activiteiten waarbij oplettendheid nodig is, zoals tijdens het fietsen, spelen, leren of op school. Slaperigheid en sufheid gaan meestal over als uw kind een week lang dezelfde dosering gebruikt. Het lichaam went er dan aan. Maar zolang de dosering nog wordt opgebouwd, kan uw kind last hebben van deze bijwerking.
• Minder kunnen zweten. Deze bijwerking komt zeer zelden voor. Kinderen kunnen hierdoor bij warmte minder goed zichzelf koelen, vooral als het warm is. Let op dat uw kind bij warm weer voldoende drinkt en op een koele plaats is. Ook moet uw kind inspannende lichaamsbeweging vermijden. Anders heeft uw kind kans op oververhitting. Neem bij de volgende verschijnselen contact op met de arts: ​
  • als de huid zeer heet aanvoelt met weinig of geen zweet;
  • als uw kind verward is of spierkrampen heeft;
  • als uw kind een versnelde hartslag en ademhaling heeft.
• Minder eetlust. Hierdoor kan uw kind onbedoeld gewicht verliezen. Het is belangrijk de groei van het kind regelmatig te meten. Kinderen met een te laag gewicht mogen dit medicijn niet gebruiken.
• Maagdarmklachten, zoals buikpijn en braken. Door de dosering geleidelijk te verhogen heeft uw kind hier minder last van. Is uw kind toch misselijk? Meestal helpt het als uw kind het medicijn met wat voedsel inneemt.
• Overgevoeligheidvoor dit medicijn. U merkt dit aan huiduitslag, jeuk of galbulten. Raadpleeg de arts, zodra uw kind huiduitslag krijgt.
  Ook kan het kind benauwd worden, moeite hebben met ademhalen en koorts krijgen. In zeer zeldzame gevallen kan een ernstige huidaandoening ontstaan met blaarvorming. De blaren ontstaan met name op de lippen en op de slijmvliezen van de mond en geslachtsdelen. Stop dan direct het gebruik en waarschuw een arts of ga naar de Eerste-Hulpdienst.
  Als uw kind overgevoelig is voor zonisamide, mag het dit medicijn niet meer gebruiken. Geef dit aan de apotheker door. Het apotheekteam kan er dan op letten dat uw kind dit medicijn niet opnieuw krijgt.
• Bloedarmoede, meer kans op infecties en bloedingen. Deze bijwerkingen ontstaan doordat het lichaam minder rode en witte bloedcellen en minder bloedplaatjes aanmaakt. Neem bij de volgende verschijnselen contact op met de arts:
  • onverklaarbare koorts of keelpijn;
  • blaasjes in de mond en keel;
  • bloedneuzen;
  • onverklaarbare blauwe plekken;
  • extreme vermoeidheid;
  • infecties, zoals verkoudheid, hoesten, griep, steenpuisten en andere huidinfecties.
• Verzuring van het bloed (metabole acidose). Deze bijwerking komt zeer zelden voor. De verschijnselen van een acidose treden heel snel op en zijn: misselijkheid, braken, diarree, buikpijn, snelle ademhaling en bewustzijnsverlies. Waarschuw bij deze verschijnselen onmiddellijk een arts.

Heeft uw kind last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden

Uitleg frequenties

Regelmatig : bij meer dan 30 op de 100 mensen
Soms : bij 10 tot 30 op de 100 mensen
Zelden : bij 1 tot 10 op de 100 mensen
Zeer zelden : bij minder dan 1 op de 100 mensen

Zonisamide is voor kinderen te verkrijgen in capsules.

Meer informatie over dit medicijn vindt u bij zonisamide bij volwassenen. In deze tekst vindt u onder andere informatie over:

• wat u moet doen als een dosis is vergeten;
• of het mogelijk is om zomaar met dit medicijn te stoppen;
• of het medicijn samen mag met andere medicijnen.

Voor deze onderwerpen is de informatie voor kinderen en volwassenen hetzelfde, of is er geen specifieke informatie voor kinderen bekend.