Medicijnentemozolomide

temozolomide

Medicijnentemozolomide

temozolomide

Belangrijkste zakenWaarbij gebruik ik het?Mogelijke bijwerkingenHoe gebruik ik dit?Een keer vergeten, wat nu?Mag ik autorijden, alcohol drinken, alles eten?Gebruik met andere medicijnenGebruik bij zwangerschap of borstvoedingGebruik door man met kinderwensMag ik zomaar stoppen?Onder welke namen verkrijgbaar?Heb ik een recept nodig?
    • Temozolomide remt kanker (cytostaticum).
    • Bij kanker in de hersenen, zoals glioom, glioblastoom en astrocytoom.
    • Capsule: heel doorslikken met een half glas water. Neem het in op een lege maag (bijvoorbeeld 1 uur voordat u gaat ontbijten). Dan neemt het lichaam het middel het beste op.
    • Als u temozolomide niet elke dag hoeft te gebruiken: vraag een doseerschema met de dagen waarop u temozolomide moet slikken.
    • Bijwerkingen die u direct kunt merken: misselijkheid, braken, verstopping, minder eetlust, vermoeidheid en hoofdpijn.
    • Bijwerkingen die pas na enkele dagen tot weken kunnen optreden: haaruitval, epilepsie, bloedarmoede, bloedingen (zoals bloedneuzen) en pijnlijke mond en keel. Ook heeft u meer kans op infecties.
    • Vraag advies wat u tegen de bijwerkingen kunt doen. Haren gaan ongeveer een maand na de behandeling weer groeien.
    • Temozolomide is zeer sterk werkzaam. Voorkom dat het poeder van een kapotte capsule kan verstuiven. Het is dan schadelijk voor uw huisgenoten. Breng een verpakking met kapotte capsules naar uw apotheek.
    • Vrouwen: tijdens de behandeling en tot 6 maanden daarna mag u niet zwanger worden. Mannen mogen tijdens de behandeling en tot 3 maanden daarna geen kind verwekken.
    • Temozolomide is een kankerremmende stof (cytostaticum).

      Artsen schrijven het voor als chemotherapie (chemokuur) bij bepaalde vormen van kanker in de hersenen.

      • Kanker is een verzamelnaam voor meer dan honderd verschillende aandoeningen, waarbij lichaamscellen zich ongeremd vermenigvuldigen. Het gevolg zijn tumoren (gezwellen) of afwijkingen in bloed en lymfebanen. Het is een ernstige ziekte die slecht kan aflopen, als men er niets aan doet.

        Dankzij nieuw onderzoek is tegenwoordig goede behandeling voor veel soorten kanker mogelijk. Bij snelle behandeling voorkomt u dat een kankergezwel doorgroeit in het omringende weefsel of dat het uitzaait. Bij uitzaaiingen ontstaat kanker op andere plaatsen in het lichaam.

        Artsen schrijven temozolomide voor bij:.

        • Glioom, kanker van de cellen die om de zenuwen in de hersenen heen zitten.
        • Glioblastoom, een snel groeiend gezwel in de hersenen.
        • Astrocytoom, kanker van een bepaald type zenuwcellen in de hersenen (astrocyten).

        Oorzaak
        In elke cel zit DNA. DNA bevat de erfelijke eigenschappen van ons lichaam, zoals de bloedgroep en de kleur van de ogen. Door het DNA weten cellen wat ze moeten doen, bijvoorbeeld ook hoe snel ze zich moeten delen.
        Bij een celdeling ontstaan uit één cel 2 dochtercellen, met exact hetzelfde DNA als de moedercel. Als het stukje DNA dat de celdeling bestuurt beschadigd raakt, kan de cel zich sneller gaan delen. De nieuwe cellen hebben dezelfde beschadiging in het DNA als de moedercel. Daardoor gaan ook deze cellen zich veel te snel delen, met kanker tot gevolg.

        Hoe de beschadiging in het DNA ontstaat, is vaak onbekend. Het lijkt soms te komen door chemische stoffen, zoals teer in tabaksrook, of door asbest, alcohol, te veel of te vet voedsel, straling of door een erfelijke aanleg.

        Verschijnselen
        Kanker is een verraderlijke ziekte. Elke kankersoort veroorzaakt weer andere klachten. In het beginstadium zijn er vaak helemaal geen verschijnselen. Pas als een kankergezwel tegen zenuwen aandrukt, is pijn te voelen.

        Sommige klachten komen bij vrijwel alle kankersoorten voor, zoals erge vermoeidheid, gebrek aan eetlust en afvallen (bijvoorbeeld meer dan 3 kilo per maand).

        Bij kanker van de hersenen zijn de klachten afhankelijk van de plaats van de tumor en de druk van de tumor op het zenuwweefsel. Klachten kunnen zijn verlammingen, problemen met horen, zien en spreken, epilepsieaanvallen, ernstige hoofdpijn. Ook kunnen mensen moeite krijgen met het geheugen of de concentratie en trager gaan denken.

        Behandeling
        De behandeling hangt af van de plaats waar de kanker zit en het stadium van de ziekte. Operatie, chemotherapie met cytostatica en bestraling zijn de meest voorkomende behandelingsmethoden. Bij langzaam groeiende tumoren kan het nuttig zijn om niet direct te behandelen, maar af te wachten hoe de tumor zich ontwikkelt.

        Bij glioom, glioblastoom en astrocytoom kan de behandeling bestaan uit een operatie, bestraling, en een chemokuur, zoals met temozolomide. Het hangt af van de plaats en de grootte van de tumor of een operatie of bestraling mogelijk is. Soms wordt alleen een chemokuur gegeven.

        Werking
        Temozolomide bindt zich aan het DNA van de cellen. De cellen kunnen zich hierdoor niet meer delen. De kanker wordt zo tot staan gebracht.

      • Dit medicijn heeft een krachtige werking op de celdeling, niet alleen van kankercellen maar ook van gezonde lichaamscellen. Hierdoor kunnen bijwerkingen ontstaan, bijvoorbeeld op plaatsen waar de cellen zich van nature snel delen. Dit zijn de slijmvliezen van mond, maag en darmen, de huid, de haren en het bloed.

        Door de lijst van bijwerkingen kan het lijken dat het middel erger is dan de kwaal. Maar de bijwerkingen komen lang niet bij iedereen in dezelfde mate voor. Bovendien gaan de bijwerkingen na de chemokuur geleidelijk over.

        De belangrijkste bijwerkingen kunnen zijn de volgende.

        Soms (bij 10 tot 30 op de 100 mensen)

        • Maagdarmklachten, zoals misselijkheid, braken en verstopping.

          Zelden diarree, maagpijn, brandend maagzuur. Deze bijwerkingen ontstaan door ontsteking van de slijmvliezen van slokdarm, maag en darmen.
          Om maagpijn en brandend maagzuur te bestrijden, kan de arts een maagbeschermend middel voorschrijven. Bij misselijkheid schrijft de arts een antibraakmiddel voor. Soms helpt het om vaker te eten, maar dan kleine beetjes. Blijft u misselijk? Overleg dan met uw arts.
          Zorg dat u extra drinkt als u moet overgeven of diarree heeft. Neem contact op met uw arts als u behalve uw normale ontlastingpatroon viermaal of vaker per dag dunne ontlasting heeft of als u ook 's nachts diarree heeft. Soms is het nodig uitdroging te voorkomen met medicijnen tegen diarree of met een vochtinfuus. Ook als u vaker dan één keer per dag moet braken of als u direct na het innemen van de tablet moet braken, moet u de arts waarschuwen.

        • Minder eetlust.

        • Moeite met spreken.

        • Ernstige vermoeidheid en hoofdpijn.

        • Haaruitval en kaalheid.

          Niet alleen van hoofdhaar, maar ook van wenkbrauwen, wimpers, oksel- en schaamhaar. Na de behandeling zal het haar na ongeveer een maand weer gaan groeien.

        • Huiduitslag

          Zelden droge huid en jeuk. Zeer zelden huidverkleuring. Huiduitslag kan ook komen door overgevoeligheid (zie 'Overgevoeligheid'). Raadpleeg bij huiduitslag altijd uw arts.

        Zelden (bij 1 tot 10 op de 100 mensen)

        • Meer kans op bloedarmoede, bloedingen en infecties ontstaan. De infecties zijn bijvoorbeeld griep, verkoudheid, keelontsteking, longontsteking, blaasontsteking, schimmelinfecties of huidinfecties, zoals steenpuisten.
          Neem bij de volgende verschijnselen contact op met uw arts: onverklaarbare koorts of keelpijn, koude rillingen, hoesten, benauwdheid, blaasjes in de mond en keel, pijn bij het plassen, bloed in de urine, bloedneuzen, onverklaarbare blauwe plekken en extreme vermoeidheid.

          Dit komt door een tekort aan rode en witte bloedcellen en bloedplaatjes. Soms is het nodig de dosering te verlagen of de volgende toediening uit te stellen. Soms zijn er medicijnen mogelijk om de aanmaak van bloedcellen te stimuleren. De arts zal uw bloed daarom tijdens de behandeling regelmatig laten controleren.

        • Stuipen, spiertrekkingen, of epilepsieaanvallen, vooral als u temozolomide als enige behandeling gebruikt.

        • Problemen met geheugen, concentratie, coördinatie en evenwicht.

          Door evenwichtsproblemen kunt u eerder vallen.

        • Psychische klachten, zoals depressiviteit, angstgevoel, snel geïrriteerd zijn of verwardheid.

        • Doof of tintelend gevoel in handen of voeten, pijn in armen en benen, trillen.

        • Duizeligheid, slaperigheid of juist slapeloosheid.

        • Spier- en gewrichtspijn, spierzwakte en een zwak gevoel.

          Een enkele keer ontstaan verlammingsverschijnselen aan een zijde van het lichaam.

        • Trombose. Dit kunt u herkennen aan een dikke, harde, rode en pijnlijke plek op het been, soms aan pijn in de kuit en een zwaar gevoel in het been, zelden aan plotseling optredende kortademigheid, soms met pijn of het ophoesten van bloed.

          Waarschuw in deze gevallen onmiddellijk een arts of ga meteen naar de Eerstehulpdienst.

        • Verschijnselen van diabetes (suikerziekte). U merkt dit aan veel dorst, veel moeten plassen en moeheid.

          Raadpleeg bij deze verschijnselen uw arts.
          Heeft u diabetes en gebruikt u dit medicijn? Mogelijk heeft u tijdens de behandeling meer insuline of glucoseverlagers nodig. Meet extra vaak uw bloedglucose.

        • Onvruchtbaarheid of verminderde vruchtbaarheid.

          • Bij vrouwen kan temozolomide de geslachtshormonen beïnvloeden. Hierdoor raakt de menstruatie verstoord of begint de overgang eerder. De menstruatie kan uitblijven, langer duren of er kunnen tussentijdse bloedingen optreden.
          • Bij sommige mannen kan de vorming van zaadcellen stoppen, waardoor zij onvruchtbaar worden. Bespreek met uw arts de mogelijkheid om zaadcellen te laten invriezen voor u met de behandeling start.
          • Kinderen, zowel jongens als meisjes, kunnen blijvend onvruchtbaar worden, omdat temozolomide de ontwikkeling van de geslachtsorganen kan verstoren. Ook kan de puberteit eerder of juist later komen.

        Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 100 mensen)

        • Pijnlijke mond, tong of keel, droge mond, smaakveranderingen en moeite met slikken.

          Deze bijwerkingen ontstaan door ontsteking van de slijmvliezen van mond, keel en slokdarm. U kunt dit zien aan een vuurrode kleur van de slijmvliezen. Eten en drinken kunnen hierdoor pijnlijk zijn. In veel gevallen helpt het om regelmatig op ijsblokjes te zuigen tijdens de chemotherapie. Tijdens de chemokuur kunnen ingrepen aan uw gebit of in uw mond de klachten verergeren. Daarom is het verstandig vóór u aan de chemokuur begint, uw tandarts uw gebit te laten controleren en eventueel behandelen. Verzorg uw gebit extra goed door een aantal maal per dag te poetsen met een zachte tandenborstel. Ook kunt u spoelen met een desinfecterende mondspoeling.

        • De plas niet kunnen ophouden (incontinentie).

        • Vasthouden van vocht (oedeem). U merkt dit aan opgezwollen enkels en voeten.

          Een enkele keer krijgt u een dik gezicht. Zwelling van het gezicht kan ook een gevolg zijn van overgevoeligheid. Waarschuw dan meteen een arts.

        • Verschijnselen die lijken op de ziekte van Cushing (een ziekte van de bijnieren). Bijvoorbeeld een dikkere buik, zwaarder worden, dunne armen en benen, minder spierkracht en een rond opgeblazen gezicht.

          Waarschuw uw arts bij deze verschijnselen.

        • Overgevoeligheid voor dit medicijn. U merkt dat aan huiduitslag, galbulten of jeuk.

          Raadpleeg dan uw arts.
          In zeer zeldzame gevallen ontstaat een ernstige overgevoeligheid. Dit is te merken aan: koorts, ernstige benauwdheid, opgezwollen mond, tong, keel of gezicht, huiduitslag, ademhalingsproblemen, flauwvallen, blaren op de lippen en op de slijmvliezen van de mond en geslachtsdelen. Stop in deze gevallen met dit medicijn en waarschuw meteen een arts of ga naar de Eerstehulpdienst.
          Als u overgevoelig bent, mag u dit medicijn in de toekomst niet meer gebruiken. Geef dat door aan de apotheker. Het apotheekteam kan er dan op letten dat u dit medicijn niet opnieuw krijgt.

        • Ernstige longziekte (longfibrose) met benauwdheid en hoesten.

          Waarschuw bij deze verschijnselen uw arts.

        • Leveraandoeningen, zoals leverontsteking (hepatitis), galstuwing en leverfalen. U kunt dit merken aan een gevoelige, opgezwollen buik of een gele kleur van het oogwit of van de huid.

          Waarschuw dan een arts. Zeer zelden kan de leveraandoening ontstaan, doordat een hepatitis-B-virusinfectie opnieuw opvlamt.


        Neem contact op met uw arts of verpleegkundige als u te veel last heeft van één van de bovengenoemde bijwerkingen. Soms is het nodig de dosering aan te passen zodat de bijwerkingen verminderen. Soms ook zal de arts een ander medicijn voorschrijven tegen de bijwerkingen.

        Bespreek ook met uw arts of verpleegkundige als u zich zorgen maakt over bijwerkingen. Ervaart u andere bijwerkingen dan die hierboven staan? Meld dat dan aan uw apotheek, arts of verpleegkundige.

        Heeft u last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden.

        • Regelmatig: bij meer dan 30 op de 100 mensen
          Soms: bij 10 tot 30 op de 100 mensen
          Zelden: bij 1 tot 10 op de 100 mensen
          Zeer zelden: bij minder dan 1 op de 100 mensen
          • Kijk voor de juiste dosering op het etiket van de apotheek.

            Hoe?

            • Slik de capsule heel door met een half glas water. De capsule niet kauwen.
            • Maak de capsules niet open. Ziet u bij het openmaken van de verpakking kapotte capsules? Sluit de verpakking dan weer goed en breng deze terug naar de apotheek.
            • Voorkom dat poeder van de capsules zich door het huis verspreidt. Anders kunnen uw huisgenoten er mee in aanraking komen.
            • Krijgt u wat poeder uit kapotte capsules op uw huid of in uw ogen? Was uw huid dan goed af. Spoel uw ogen met veel water.
            • Komen anderen toch met dit middel in contact? Raad hen dan aan zich meteen af te spoelen. Zo beperken ze de risico's tot het minimum.

            Wanneer?
            U neemt de capsules één keer per dag in. Neem ze in op een lege maag, bijvoorbeeld één uur voor u gaat ontbijten. Dan neemt uw lichaam het medicijn beter op.

            Per soort kanker is er een ander toedienschema. Uw arts bepaalt dit voor iedere patiënt afzonderlijk.

            Hoelang?
            Het is afhankelijk van het type kanker hoelang u dit medicijn moet gebruiken. Als u ook bestraald wordt, gebruikt u het meestal elke dag gedurende 6 tot 7 weken.

            Vier weken na deze eerste periode volgt dan een behandeling in periodes van telkens 28 dagen. U gebruikt daarbij steeds de eerste 5 dagen temozolomide, gevolgd door een pauze van 23 dagen. De behandeling duurt ongeveer 6 maanden, soms langer om te voorkomen dat de aandoening terugkomt.

            Wat te doen met urine, ontlasting, bloed, wondvocht of braaksel?
            Voorkom dat uw directe omgeving, zoals huisgenoten, in aanraking komt met uw lichaamsvloeistoffen. U mag elkaar wel aanraken, zoals bij knuffelen en zoenen. Het gaat alleen om maatregelen in verband met urine, ontlasting, bloed, wondvocht of braaksel, omdat het medicijn hierin aanwezig is. De mensen die u verzorgen zullen bij uw verzorging altijd wegwerphandschoenen dragen.

            Neem daarom tot 2 dagen na de laatste dosering de volgende maatregelen.

            • Was uw handen na elk toiletbezoek. Mannen kunnen het best zittend plassen, om spatten te voorkomen.
            • Spoel na het gebruik van het toilet 2 keer achter elkaar door, met het wc-deksel dicht. Zo voorkomt u spatten. Maak het toilet elke dag schoon. Komt u in contact met lichaamsvloeistoffen, bijvoorbeeld bij schoonmaken? Gebruik dan wegwerphandschoenen.
            • Zit er urine, ontlasting, bloed of braaksel of uw kleding of beddengoed? Doe ze dan meteen in de wasmachine. Was ze niet samen met ander wasgoed. Kunt u ze niet meteen wassen? Bewaar ze dan in een afgesloten plastic zak.
            • U kunt resten van urine, ontlasting en braaksel opruimen met een wegwerpmatje of keukenpapier. Gooi ze daarna weg in een dubbele afvalzak. Maak de plek daarna eventueel schoon met een sopje. Spoel het sopje door het toilet.
            • Bloed en wondvocht kunnen resten van het medicijn bevatten. Doe daarom verband, gaasjes en ander wegwerpmateriaal in een dubbele afvalzak.
            • Ook sperma en vaginale uitscheiding kunnen resten van dit medicijn bevatten. Gebruik een condoom en/of een beflapje. Deze kunt u weggooien in een dubbele afvalzak.
            • Wilt u meer weten? Bekijk dan de adviezen op kanker.nl.
            • Het is belangrijk dat u dit medicijn consequent blijft slikken. Bent u toch een dosis vergeten? Neem deze dan zo snel mogelijk in. Maar slik geen dubbele dosis om een vergeten dosis in te halen.

              U gebruikt dit medicijn 1 keer per dag: duurt het nog meer dan 8 uur voor u de volgende dosis normaal inneemt? Neem de vergeten dosis dan alsnog in. Duurt het nog minder dan 8 uur? Sla de vergeten dosis dan over en bel uw verpleegkundige of arts.

              • autorijden?
                U kunt door dit medicijn duizelig, vermoeid of slaperig worden en u kunt last krijgen van onscherp zien of een doof gevoel in handen en voeten. Dit kan uw rijvaardigheid beïnvloeden. Rijd geen auto als u hier last van heeft.

                alcohol drinken?
                Alcohol irriteert de slijmvliezen van maag en darmen. U heeft daardoor meer kans op bijwerkingen van dit medicijn op uw maag en darmen. Gebruik daarom liever geen alcohol tijdens de chemokuur en zolang u last heeft van uw maag en darmen.

                alles eten?
                U kunt alles wat uw maag verdraagt eten. Bepaalde soorten voedsel zijn echter af te raden als u last heeft van uw maag.

                Op deze site kunt u onder 'Klachten & ziektes', 'Maagklachten' adviezen vinden voor mensen met maagklachten.

                • Dit middel heeft wisselwerkingen met andere medicijnen. In de tekst hieronder staan alleen de werkzame stoffen van deze medicijnen, dus niet de merknamen. Of uw medicijn een van die werkzame stoffen bevat, kunt u nagaan in uw bijsluiter onder het kopje 'samenstelling'.

                  De medicijnen waarmee de belangrijkste wisselwerkingen optreden, zijn de volgende.

                  • Vaccins. Overleg met uw arts als u gevaccineerd gaat worden. Bepaalde vaccins mag u niet gebruiken. Temozolomide vermindert de werkzaamheid van deze vaccins en verhoogt de kans op bijwerkingen ervan. Dit betreft onder andere bof-mazelen-rodehondvaccin (BMR), gelekoortsvaccin, rotavirusvaccin en BCG-vaccin.
                    Bij andere vaccins moet u soms een extra vaccinatie krijgen of moet uw bloed onderzocht om te kijken of het vaccin goed heeft gewerkt. Dit betreft onder andere griepvaccin, tetanusvaccin en vaccin tegen baarmoederhalskanker.
                  • De antistollingsmiddelen acenocoumarol en fenprocoumon. Temozolomide kan de werking van deze medicijnen beïnvloeden. Meld de trombosedienst als u begint met temozolomide, als de dosering verandert of als u stopt met temozolomide.

                  Twijfelt u eraan of een van de bovenstaande wisselwerkingen voor u van belang is? Neem dan contact op met uw apotheker of arts.

                  Het is belangrijk dat uw arts weet welke medicijnen u nog meer gebruikt. Neem daarom uw medicatieoverzicht mee als u naar het ziekenhuis gaat. Dit is een overzicht waarop staat welke medicijnen u gebruikt. Er staat ook andere belangrijke informatie op. Bijvoorbeeld of u allergisch bent voor bepaalde medicijnen. U kunt dit overzicht bij uw eigen apotheek opvragen. Krijgt u in het ziekenhuis nieuwe medicijnen, of verandert er iets aan uw medicijngebruik? Geef dit dan ook weer door aan uw eigen apotheek. Dan blijft uw medicatieoverzicht actueel.

                  • Zwangerschap
                    Gebruik dit medicijn NIET als u zwanger bent of wilt worden. Er is een grote kans dat het medicijn een aangeboren afwijking bij het kind veroorzaakt. Tijdens de behandeling en tot 6 maanden daarna mag u niet zwanger worden. Bespreek met uw arts een betrouwbare anticonceptiemethode.

                    Borstvoeding
                    Geef GEEN borstvoeding als u dit medicijn gebruikt. Het is niet bekend of dit medicijn in de moedermelk terechtkomt. Als het in de moedermelk komt, kan het schadelijk zijn voor de baby.

                    Gebruikt u medicijnen op recept of die u zonder recept koopt? Wilt u helpen om de kennis over medicijngebruik tijdens zwangerschap en borstvoeding te vergroten? Meld dan uw ervaring bij Moeders van Morgen.

                    • Overleg met uw arts. Temozolomide kan de zaadcellen beschadigen. Het kan schadelijk zijn voor de ongeboren baby als u seks heeft met een vrouw die zwanger kan worden. Daarom mag u geen kinderen verwekken tijdens de behandeling en tot 3 maanden na stoppen met temozolomide. Gebruik condooms tijdens het gebruik van temozolomide en tot 6 maanden na stoppen met temozolomide.

                      Kan uw partner zwanger worden? Dan moet zij ook goede anticonceptie gebruiken in deze periode.

                      • Een chemokuur is zwaar en kan moeilijk vol te houden zijn, ook al helpt het u de ziekte te bestrijden. Wordt de behandeling u te zwaar, bespreek dat dan met uw arts of verpleegkundige. Samen kunt u de bijwerkingen bespreken en kijken of er alternatieven zijn.

                        • De werkzame stof temozolomide zit in de volgende producten:
                          • Temozolomide is sinds 1999 internationaal op de markt. Het is op recept verkrijgbaar in capsules onder de merknaam Temodal en als het merkloze Temozolomide.

                            Laatst bijgewerkt op 24-01-2020

                            Disclaimer

                            Deze tekst is opgesteld door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Deze tekst is gebaseerd op de bijsluiter van het beschreven medicijn en op andere, wetenschappelijke bronnen. Zoals medische richtlijnen, standaarden en literatuur. Bent u benieuwd hoe het apotheek.nl-team dit doet? Bekijk dan de video. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst. De officiële bijsluiter van dit medicijn vindt u bij het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen op: www.cbg-meb.nl.

                            Vond u deze informatie nuttig?

                            Vind een apotheek

                            Wilt u meer weten, of heeft u een vraag over uw eigen situatie? Dan raden wij u aan naar uw eigen apotheek te gaan. Uw eigen apotheker is op de hoogte van uw persoonlijke omstandigheden en kan u uitgebreid begeleiden bij uw medicijngebruik. Bent u niet in de buurt van uw eigen apotheek, dan kunt u hier ook andere apotheken vinden.
                            Vind een apotheek blob

                            Vraag het de webapotheker

                            Vraag het de webapotheker

                            Vraag het de webapotheker

                            Het beste advies krijgt u bij uw eigen apotheek. Daar ontvangt u de zorg en begeleiding die is afgestemd op uw persoonlijke situatie. Mocht dit niet mogelijk zijn, dan kunt u een vraag stellen aan de webapotheker. Een team van apothekers beantwoordt uw vraag in principe binnen enkele werkdagen.

                            Meldpunt medicijnen

                            Werkt uw medicijn heel goed of juist niet? Wordt uw medicijn niet vergoed? Of heeft u last van een bijwerking? Meld uw ervaring
                            Informatie wordt bijgewerkt: