Hydroxocobalamine is een vorm van vitamine B12. Vitamine B12 is nodig voor de aanmaak van DNA.

Artsen schrijven het voor bij kinderen met vitaminegebrek door een verminderde opname van vitamine B12, bij een bepaalde vorm van bloedarmoede (megaloblastaire anemie) en bij bepaalde stofwisselingsziekten.

Vitamine- en mineralengebrek

Verschijnselen
Een gebrek aan vitamine B12 heeft vooral gevolgen voor het bloed en het zenuwstelsel.

Gevolg voor het bloed is bloedarmoede.

Gevolgen voor het zenuwstelsel zijn tintelingen en gevoelloosheid in de ledematen, geheugenverlies, minder controle over de spieren en spierzwakte in de benen. Deze verschijnselen ontstaan pas na enkele jaren vitaminetekort, omdat het lichaam eerst de reserves opmaakt

Bij kinderen zorgt een tekort aan vitamine B12 daarnaast ook voor een achterstand in de groei en ontwikkeling. Kinderen kunnen een gebrek aan eetlust hebben en prikkelbaar of geïrriteerd zijn. Kinderen kunnen en stofwisselingsziekte hebben en extra vitamine B12 nodig hebben. Zie ook hieronder bij Stofwisselingsziekte.

Oorzaken
Vitamine B12 is vooral aanwezig in vlees, vis, eieren, melk en kaas. Sommige kinderen blijken niet voldoende vitamine B12 in het lichaam te kunnen opnemen. Dit komt bijvoorbeeld voor bij kinderen bij wie de maag onvoldoende maagzuur aanmaakt of die last hebben van darmziekten, zoals coeliakie (gluten-allergie).

Ook gebruik van het medicijn metformine door diabetespatiënten en het gebruik van maagzuurremmers, zoals omeprazol en pantoprazol, kunnen soms een vitamine B12 tekort geven.

Behandeling
Als het vitaminegebrek ontstaat door een slechte opname, dan wordt hydroxocobolamine meestal via een injectie toegediend.

Lees meer over vitamine- en mineralengebrek

Bloedarmoede

Bloedarmoede kan het kind merken aan vermoeidheid, kortademigheid bij inspanning, duizeligheid, hartkloppingen, hoofdpijn en oorsuizen. Megaloblastaire anemie is een vorm van bloedarmoede die vaak veroorzaakt wordt door een tekort aan vitamine B12. Zie ook hieronder bij Stofwisselingsziekte.

Als een tekort aan vitamine B12 de oorzaak is van de bloedarmoede, zal de arts uw kind dit medicijn voorschrijven.

Lees meer over bloedarmoede

Stofwisselingsziekte

Hydroxocobalamine wordt bij kinderen gebruikt bij bepaalde stofwisselingsziekten. 

Eiwitten in het lichaam zijn opgebouwd uit aminozuren. Methionine is een onmisbaar (essentieel) aminozuur. Hydroxocobalamine is nodig om dit aminozuur aan te maken. Bij sommige kinderen maakt het lichaam methionine niet goed aan. Een slechte aanmaak van methionine zorgt bijvoorbeeld voor bloedarmoede. Er is dan extra vitamine B12 nodig.  De arts kan dan hydroxocobalamine voorschrijven.

Lees meer over stofwisselingsziekte

Hydroxocobalamine is niet geregistreerd bij kinderen. Dit betekent dat de fabrikant hydroxocobalamine niet heeft onderzocht bij kinderen. Het gebruik bij kinderen staat daarom niet in de bijsluiter. Maar er is wel ander onderzoek gedaan naar hydroxocobalamine bij kinderen. Uit dit onderzoek blijkt dat het bij kinderen werkt en veilig is. Daarom schrijft de arts hydroxocobalamine ook voor bij kinderen. Dit wordt off-label-gebruik genoemd.

Bij kinderen met een stofwisselingsziekte mag hydroxocobalamine alleen worden voorgeschreven door of na overleg met een kinderarts-specialist.

Extra hydroxocobalamine vult het tekort aan. Voor de stofwisseling is vitamine B12 een enzym.

Kijk voor de juiste dosering altijd op het etiket van de apotheek.

Hoe?

Hieronder vindt u per toedieningsvorm hoe uw kind het medicijn het beste kan gebruiken.

• Injectie: deze wordt door een arts of verpleegkundige toegediend in een spier of onder de huid.
• Tabletten: laat uw kind de tablet innemen met een half glas water.
  • In plaats van met water kan uw kind sommige tabletten ook innemen met bijvoorbeeld melk, limonade of vruchtensap, of met zacht voedsel zoals een lepel appelmoes, jam of vruchtenyoghurt. Vraag na bij de apotheker wat de mogelijkheden zijn.
  • Heeft uw kind moeite met het heel doorslikken van een tablet? Bekijk dan het instructiefilmpje 'Slikken van medicijnen'. Hierin kunt u zien hoe een kind de tablet het beste kan innemen.
  • Heeft dat onvoldoende effect? Neem dan contact op met de apotheker. Sommige tabletten mag u fijnstampen of uiteen laten vallen in water. Maar let op: er zijn ook tabletten die u niet mag fijnstampen of uiteen mag laten vallen omdat het medicijn dan minder goed of zelfs niet meer werkt. Soms kan het medicijn hierdoor vies smaken. Of uw kind krijgt eerder last van bijwerkingen, zoals maagklachten. Vraag dit dus eerst aan de apotheker.

Hoelang?

• Vitaminegebrek (door bloedarmoede): na een oplaaddosis van ongeveer 10 injecties binnen een maand worden de injecties met tussenpozen van 1 tot 2 maanden gegeven. Soms heeft uw kind de toediening de rest van zijn leven nodig. Meestal moet het kind dit dan langdurig gebruiken.
• Stofwisselingsziekten: de arts bepaalt hoelang uw kind dit medicijn moet gebruiken.

Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven. De meeste bijwerkingen die bekend zijn, zijn gemeld bij volwassenen. Over bijwerkingen bij kinderen is minder bekend dan bij volwassenen. Waarschijnlijk kunnen de bijwerkingen die bij volwassenen gemeld zijn, ook voorkomen bij kinderen. Zie voor deze bijwerkingen en hoe vaak deze voorkomen de informatie over hydroxocobalamine bij volwassenen.

Heeft uw kind last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden

Uitleg frequenties

Regelmatig : bij meer dan 30 op de 100 mensen
Soms : bij 10 tot 30 op de 100 mensen
Zelden : bij 1 tot 10 op de 100 mensen
Zeer zelden : bij minder dan 1 op de 100 mensen

Hydroxocobalamine is voor kinderen te verkrijgen in:

• injecties;
• tabletten.

Meer informatie over dit medicijn vindt u bij hydroxocobalamine bij volwassenen. In deze tekst vindt u onder andere informatie over:

• wat u moet doen als een dosis is vergeten;
• of het mogelijk is om zomaar met dit medicijn te stoppen;
• of het medicijn samen mag met andere medicijnen.

Voor deze onderwerpen is de informatie voor kinderen en volwassenen hetzelfde, of is er geen specifieke informatie voor kinderen bekend.