Belangrijk om te weten over leuproreline

Leuproreline is een hormoon. Het remt de aanmaak van mannelijke en vrouwelijke geslachtshormonen.
Bij mannen bij prostaatkanker.
Bij vrouwen bij borstkanker, een vleesboom in de baarmoeder, endometriose (pijn in de buik door 'verdwaalde' stukjes baarmoederslijmvlies die meedoen met de menstruatie) en bij verminderde vruchtbaarheid.
Bij kinderen die te vroeg in de puberteit komen.
Prostaatkanker: de injectie kan elke dag zijn, elke maand, 1 keer per 3 maanden of 1 keer per 6 maanden. Als u het elke dag moet gebruiken, leert u het meestal zelf te doen. Ook bestaat er een implantaat dat de arts onder de huid van uw buik inbrengt. Dit is een staafje van een paar millimeter dat het hormoon gedurende 1 of 3 maanden afgeeft.
Borstkanker of endometriose: 1 keer per maand of 1 keer per 3 maanden een injectie.
Te vroege puberteit: elke paar weken tot elke maand een injectie.
Bijwerkingen bij gebruik voor prostaatkanker: de eerste 2 weken kunnen uw klachten toenemen (zoals problemen met plassen, botpijn en spierzwakte). Daarna nemen de klachten af. Verder opvliegers, zweten en huidaandoeningen. Deze bijwerkingen verdwijnen na enige tijd.
Andere bijwerkingen: pijn, roodheid en zwelling op de injectieplaats, impotentie, pijnlijke en gespannen borsten (mannen en vrouwen). Vrouwen kunnen onttrekkingsbloedingen of andere vaginale bloedingen krijgen. Deze horen vanzelf over te gaan. Raadpleeg anders een arts.
Niet gebruiken als u zwanger bent.

Wat doet leuproreline en waarbij gebruik ik het?

Leuproreline behoort tot de hypothalamushormonen. Deze hormonen remmen de aanmaak van mannelijke en vrouwelijke geslachtshormonen.

Artsen schrijven het voor bij endometriose, prostaatkanker, borstkanker, een te vroege puberteit (pubertas praecox), verminderde vruchtbaarheid (IVF-behandeling) en een vleesboom.

Endometriose

De baarmoeder is van binnen met slijmvlies bekleed. Dit slijmvlies heet endometrium. Bij endometriose is het slijmvlies ook buiten de baarmoeder aanwezig, bijvoorbeeld in de buikholte, rond de darmen, de eierstokken, blaas of op het buikvlies.

Verschijnselen
Het slijmvlies buiten de baarmoeder doet ook mee met de menstruatiecyclus. Daardoor ontstaan kleine bloedingen in de buikholte die pijn kunnen veroorzaken. Ook kunnen littekens en verklevingen ontstaan, die tijdens de menstruatie, maar ook daarvoor of daarna buikpijn kunnen geven. Soms is endometriose een oorzaak van ongewilde kinderloosheid. In de vruchtbare leeftijd heeft 1 op de 20 vrouwen endometriose. Bij vrouwen die ongewild kinderloos zijn is dat 1 op de 4.

Behandeling
Soms helpt het om een pijnstiller te gebruiken, bijvoorbeeld paracetamol of een pijnstiller van het nsaid-type, zoals ibuprofen. Ook de anticonceptiepil kan buikpijn door endometriose verminderen. Eventueel kunt u de pil zonder stopweek doorgebruiken, zodat u geen menstruatie meer krijgt. Ook progestageenhormonen, zoals in tabletten, in de prikpil of in het hormoonspiraaltje, zijn werkzaam.

Als pijnstillers, de pil of progestageenhormonen onvoldoende helpen, kan uw arts leuproreline voorschrijven. U mag het niet langer dan een half jaar gebruiken omdat het anders te veel kans op bijwerkingen geeft.
Als de klachten daarna terugkomen of als u veel pijn heeft, kan de gynaecoloog een kijkoperatie doen en de slijmvliesplekken weghalen. Helaas komt endometriose soms toch weer terug. Door leuproreline na de operatie 6 maanden te gebruiken heeft u minder kans dat de kwaal terugkomt.

Werking
Leuproreline remt de aanmaak van de geslachtshormonen oestrogeen en progestageen. Hierdoor vermindert de hoeveelheid baarmoederslijmvlies op de endometrioseplekken. Daardoor neemt de pijn af.
Meestal blijft de menstruatie weg na de eerste maand van de behandeling. De menstruatie komt 7 tot 12 weken na de laatste injectie terug.

Lees meer over endometriose

Kanker

Kanker is een verzamelnaam voor meer dan honderd verschillende aandoeningen, waarbij lichaamscellen zich ongeremd vermenigvuldigen. Het gevolg is tumoren (gezwellen) of afwijkingen in bloed en lymfebanen. Het is een ernstige ziekte die, als men er niets aan doet, fataal kan zijn.

Dankzij nieuw onderzoek is tegenwoordig goede behandeling voor veel soorten kanker mogelijk. Bij snelle behandeling voorkomt u dat een kankergezwel doorgroeit in het omringende weefsel of dat het uitzaait. Bij uitzaaiingen ontstaat kanker op andere plaatsen in het lichaam.

Oorzaak
In elke cel zit DNA. DNA bevat de erfelijke eigenschappen van ons lichaam, zoals de bloedgroep en de kleur van de ogen. Door het DNA weten cellen wat ze moeten doen, bijvoorbeeld ook hoe snel ze zich moeten delen. Bij een celdeling ontstaan uit één cel twee dochtercellen, met exact hetzelfde DNA als de moedercel. Als het stukje DNA dat de celdeling bestuurt beschadigd raakt, kan de cel zich sneller gaan delen. De dochtercellen van elke cel bevatten dezelfde beschadiging in het DNA. Daardoor gaan ook deze cellen zich ongeremd delen, met kanker tot gevolg.

Hoe de beschadiging in het DNA ontstaat, is vaak onbekend. Het lijkt soms te komen door chemische stoffen als teer in tabaksrook, of door asbest, alcohol, te veel of te vet voedsel, straling of door een erfelijke aanleg.

Verschijnselen
Kanker is een verraderlijke ziekte. Elke kankersoort veroorzaakt weer andere klachten. In het beginstadium zijn er vaak helemaal geen verschijnselen. Pas als een kankergezwel tegen zenuwen aandrukt, is pijn te voelen.

Sommige klachten komen bij vrijwel alle kankersoorten voor, zoals erge vermoeidheid, gebrek aan eetlust en sterke vermagering (bijvoorbeeld meer dan drie kilo per maand).

Leuproreline wordt gebruikt bij prostaatkanker en borstkanker.

Prostaatkanker
De prostaat is een klier in de onderbuik. Het ligt om de urinebuis heen. Deze klier maakt het prostaatvocht. Dit is het vocht dat bij de zaadlozing samen met de zaadcellen naar buiten komt.

Bij een DNA-beschadiging kunnen de cellen in de prostaatklier ongeremd gaan groeien. Op deze plaats verhardt de prostaat. Door de tumor kan de prostaat groter zijn. De tumor kan de plasbuis dichtknijpen waardoor het plassen moeilijker gaat. Het mannelijk hormoon testosteron kan de groei van kankercellen bevorderen. Testosteron wordt aangemaakt door de zaadballen.

Prostaatkanker komt voor bij mannen ouder dan 50 jaar.

Behandeling
Prostaatkanker wordt meestal behandeld met een operatie, bestraling en medicijnen tegen testosteron, zoals leuproreline. Soms zijn cytostatica-kuren nodig (chemotherapie).

Alleen medicijnen tegen testosteron zijn meestal niet voldoende om te genezen. Wel worden de ziekte en de klachten afgeremd. Een van de medicijnen tegen testosteron die uw arts kan voorschrijven is leuproreline.

Het wordt soms ook na een bestralingskuur gegeven, om de kans te verminderen dat de ziekte terugkeert.

Werking
Leuproreline vermindert de aanmaak van testosteron. De groei van de prostaatkankercellen wordt hierdoor afgeremd.

Borstkanker
Bij een DNA-beschadiging kunnen cellen in de borst ongeremd gaan groeien. U kunt de tumor misschien voelen als een klein knobbeltje. Soms is de tumor verspreid in de borst en kunt u het niet voelen. Soms merkt u dat de huid van de borst indeukt, of juist rood en gezwollen is. Ook kan de tepel naar binnen trekken of kan er vocht uit de tepel komen.
Het vrouwelijk hormoon oestrogeen kan de groei van kankercellen bevorderen. Oestrogeenhormoon wordt aangemaakt door de eierstokken.

Behandeling
Borstkanker wordt meestal behandeld met een operatie, bestraling, medicijnen tegen vrouwelijke geslachtshormonen en cytostaticakuren (chemotherapie). Meestal gaat het om een combinatie van behandelingen om de kans op genezing te vergroten. Medicijnen tegen vrouwelijke geslachtshormonen worden soms gebruikt om de klachten te verminderen, ook als er geen genezing meer mogelijk is.

Een van de medicijnen tegen vrouwelijke geslachtshormonen die uw arts kan voorschrijven is leuproreline.

Werking
Leuproreline vermindert de aanmaak van de vrouwelijke geslachtshormonen oestrogeen en progestageen. De groei van de borstkankercellen wordt hierdoor afgeremd.

Lees meer over kanker

Voortijdig begin puberteit

De medische term voor een te vroege puberteit is pubertas praecox. Bij deze ontwikkelingsstoornis stopt op jonge leeftijd de lengtegroei en ontstaan al geslachtskenmerken.

Bij meisjes spreekt men van pubertas praecox als zij voor het achtste jaar borsten krijgen of voor het negende jaar gaan menstrueren. Bij jongens is sprake van pubertas praecox als zij voor het negende jaar mannelijke geslachtskenmerken ontwikkelen, zoals een zware stem en baardgroei.
Pubertas praecox is niet alleen een probleem omdat het kind stopt met groeien, maar de volwassen geslachtskenmerken op kinderleeftijd zijn ook een grote psychische belasting.

Oorzaak
Een mogelijke oorzaak kan liggen bij de hypothalamus of hypofyse. De hypothalamus is een deel van de hersenen dat de hypofyse stimuleert. De hypofyse is een klier in de hersenen die andere hormonen aanmaakt. De hormonen van de hypothalamus stimuleren de hypofyse om hormonen te maken. Deze hypofysehormonen zetten de zaadballen of eierstokken aan om geslachtshormonen te maken.

Hoe het komt dat de hersenen deze hormonen te vroeg aanmaken is grotendeels onbekend. Zelden is de oorzaak een tumor, ontsteking of verwonding van de hersenen.

De oorzaak kan ook buiten de hersenen liggen, zoals een tumor in eierstok, zaadbal of bijnier of een schildklieraandoening.

Behandeling
Als de oorzaak is dat de hypothalamus of hypofyse de hormonen te vroeg aanmaken, kan de arts de aanmaak remmen met bijvoorbeeld leuporeline. De arts houdt nauwlettend in de gaten of het kind inderdaad voldoende groeit.

Werking
Leuproreline remt de aanmaak van mannelijke en vrouwelijke geslachtshormonen door de hypofyse. Hierdoor wordt de ontwikkeling van de puberteit vertraagd of tijdelijk stilgezet. De lengtegroei neemt weer toe. Op het moment dat het geen probleem meer is als het kind in de puberteit komt, stopt men de behandeling. Daarna komt de puberteit binnen een aantal maanden weer op gang. Het kan tot 16 maanden duren voordat een meisje weer gaat menstrueren.

Lees meer over voortijdig begin puberteit

Verminderde vruchtbaarheid

Voor een zwangerschap is een eicel nodig, die door een mannelijke zaadcel wordt bevrucht. Een eicel die kan worden bevrucht, heeft zich enkele dagen daarvoor ontwikkeld, men noemt de eicel “gerijpt”. Als de eicel voldoende is ontwikkeld, komt hij vrij voor bevruchting. Dit heet de eisprong of ovulatie.

Bij een IVF-behandeling (In Vitro-Fertilisatie) vindt de bevruchting buiten het lichaam plaats. Hiervoor moeten rijpe eicellen uit de eierstokken gehaald worden om ze vervolgens te laten bevruchten.

Om voldoende eicellen te laten rijpen probeert de arts de hormonen in uw lichaam precies te regelen. Hiervoor moeten de eigen hormonen eerst worden geblokkeerd. Daarna wordt met andere medicijnen de eirijping gestimuleerd. Als de eicellen voldoende rijp zijn worden ze met een holle naald uit de eierstokken opgezogen.

Leuproreline is een medicijn dat wordt gebruikt om de eigen hormoonaanmaak te blokkeren.

Lees meer over verminderde vruchtbaarheid

Vleesboom

Dit medicijn wordt gebruikt bij vleesbomen in de baarmoeder (myomen). Een vleesboom is een goedaardig gezwel. Het kan enkele millimeters groot zijn, maar ook veel groter zijn.

Oorzaak
De baarmoeder bestaat uit een dikke spierlaag. Bij een vleesboom ontstaat wildgroei van het spierweefsel van de baarmoeder.

Verschijnselen
De meeste vrouwen hebben geen klachten van de vleesboom. Grote gezwellen kunnen te zien zijn als een harde ronding van de onderbuik. Sommige vrouwen hebben meer bloedverlies en pijn tijdens de menstruatie. Als vrouwen in de menopauze komen, verdwijnen de klachten meestal.

Behandeling
Bij relatief kleine vleesbomen kan de anticonceptiepil buikpijn door vleesbomen verminderen. Ook progestageenhormonen, zoals in tabletten, in de prikpil of in het hormoonspiraaltje, zijn werkzaam. Door deze hormonen vermindert de omvang van de vleesboom.
Als u veel klachten van de vleesboom heeft, kan de arts opereren. Soms door de hele baarmoeder te verwijderen. Soms door alleen de vleesboom weg te halen. In dat geval schrijft uw arts vaak vanaf enkele maanden voor de operatie leuproreline-injecties voor. Het maakt de vleesboom kleiner, zodat deze makkelijker is weg te halen. Bovendien is er tijdens de operatie dan minder bloedverlies.

Artsen schrijven leuproreline soms ook voor bij een vleesboom, als u vlak voor de menopauze zit. U mag dit medicijn namelijk niet langer dan 6 maanden gebruiken omdat het anders te veel kans op bijwerkingen geeft.

Effect
Afhankelijk van de hoeveelheid in de injectie werkt de injectie ongeveer 1 of 3 maanden lang.

Als u dit medicijn gebruikt blijft de menstruatie meestal weg. Als de baarmoeder bij de operatie niet is verwijderd, zal 7 tot 12 weken na de operatie de menstruatie weer terugkeren.

Lees meer over vleesboom

Wat zijn mogelijke bijwerkingen?

Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven. Veel bijwerkingen zijn het gevolg van de afname van de mannelijke en vrouwelijke geslachtshormonen. Na stoppen van de behandeling verdwijnen deze bijwerkingen.

De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende.

Regelmatig (bij meer dan 30 op de 100 mensen)

Opvliegers en zweten. Deze klachten kunnen na enige tijd vanzelf weer over gaan, omdat uw lichaam eraan went. Blijft u last houden? Raadpleeg dan uw arts.

Soms (bij 10 tot 30 op de 100 mensen), in het begin van de behandeling

Bij prostaatkanker: tijdelijke verergering van de klachten, zoals problemen met plassen, botpijn en spierpijn en spierzwakte.
Bij endometriose: tijdelijke verergering van buikpijn en menstruatiepijn.

Soms (bij 10 tot 30 op de 100 mensen)

Minder zin in vrijen.
Bij mannen: botpijn, impotentie. Zelden borstvorming, melkafscheiding uit de tepels, blaarvorming aan de penis en verminderde penisgrootte. Zeer zelden pijn in de zaadballen.
Bij vrouwen: droge vagina, vaginale infecties, pijn bij het vrijen, bekkenpijn, pijnlijke borsten. Uw menstruatie zal wegblijven. De eerste maand kunnen wel doorbraakbloedingen ontstaan. Heeft u hier na de eerste maand nog last van heeft? Raadpleeg dan uw arts. Na stoppen van de behandeling keert de menstruatie binnen 7 tot 12 weken terug.
Bij meisjes: afscheiding of bloeding uit de vagina. Meestal verdwijnt het na de eerste maand. Blijft het bestaan? Raadpleeg dan uw arts.
Pijn en irritatie op de injectieplaats. Zelden ontsteking of zweer op de plaats van injectie.
Hoofdpijn, migraine, duizeligheid.
Stemmingswisselingen, nervositeit, slapeloosheid, vermoeidheid, depressie. Zelden angst, verwardheid, opgewonden gevoel, slaperigheid. Zeer zelden hallucinaties.
Rugpijn, pijn in de gewrichten. Zelden spierpijn, spierkramp, stijve nek, pijn in armen of benen.
Maagdarmklachten, zoals misselijkheid. Zelden buikpijn, diarree of verstopping, braken, minder eetlust, opgeblazen gevoel, winderigheid.
Gewichtstoename of juist –afname. Gewichtstoename kan komen door toename van de eetlust, maar ook door het vasthouden van vocht.
Acne, zelden blaren of bultjes op de huid. Waarschuw uw arts als u blaren opmerkt.

Zelden (bij 1 tot 10 op de 100 mensen)

Keelpijn, luchtweginfecties, koorts, koude rillingen, loopneus, bloedneus, hoest, benauwdheid. Zeer zelden een longaandoening waarbij u moeite heeft met ademhalen, benauwd en vermoeid bent. Waarschuw dan een arts.
Blaasontsteking, pijn bij het plassen, vaker 's nachts moeten plassen, nierbekkenontsteking. Zeer zelden urine-incontinentie (niet meer de plas kunnen ophouden), of moeilijker kunnen plassen.
Droge mond of juist speekselvloed, smaakstoornissen, tandvleesontsteking, pijn in de mond, pijnlijke of ontstoken tong.
Tintelend of doof gevoel van de huid.
Wazig zien, dubbelzien, ontsteking van het slijmvlies van de ogen. Zeer zelden oogpijn.
Draaierig gevoel, oorsuizen, doofheid. Zeer zelden oorpijn.
Hartkloppingen, hoge bloeddruk, pijn op de borst, verhoogd cholesterol.
Verandering in lichaamsbeharing, zoals kaalheid, verminderde baardgroei bij de man en overmatige lichaamsbeharing bij de vrouw.
Huiduitslag, vette huid of juist droge huid, jeuk, eczeem, galbulten, rode huid. Zeer zelden nagelaandoeningen, verkleuringen van de huid.
Beschadiging van de maag of darmen. Dit merkt u door bloed bij de ontlasting of een zwarte, teerachtige ontlasting. Stop dan met het gebruik en neem contact op met een arts.

Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 100 mensen)

Overgevoeligheid voor dit medicijn. Dit merkt u aan huiduitslag, galbulten en jeuk. Raadpleeg uw arts als u hier last van heeft.
Een ernstige overgevoeligheid is te merken aan benauwdheid, een opgezwollen gezicht of flauwvallen. Ga dan onmiddellijk naar een arts of naar de Eerste-hulpdienst.
Zeer zelden kan uw huid overgevoelig worden voor zonlicht. Blijf dan uit de zon of smeer de huid in met een zonnebrandproduct met hoge beschermingsfactor.
Blijkt u overgevoelig voor leuproreline? Geef dat aan de apotheker door. Het apotheekteam kan er dan op letten dat u dit medicijn niet opnieuw krijgt.
Bloedafwijkingen. Als u onverklaarbare koorts, keelpijn of blaasjes in de mond en keel, plotselinge blauwe plekken of extreme vermoeidheid krijgt, kan dit duiden op bloedafwijkingen. Waarschuw dan uw arts.
Hart- en vaataandoeningen, zoals hartkramp (angina pectoris) en meer kans op een hartaanval. De kans hierop is groter bij mensen die al meer kans hebben op een hart- of vaataandoeningen. Zoals mensen met hartkramp en mensen die ooit een hartaanval hebben gehad. Overleg met uw arts voor u dit medicijn gaat gebruiken. Neem ook contact op met uw arts als u meer klachten krijgt en bij pijn op de borst. Mogelijk kan uw arts u een ander medicijn voorschrijven.

Na een aantal maanden

Brozer worden van de botten door het verlies van botweefsel (osteoporose). Ouderen hebben eerder kans op botbreuken. De kans dat de botten zich herstellen is groot als u het korter dan 6 maanden gebruikt. Daarom schrijven artsen het bij endometriose of een vleesboom niet langer dan een half jaar voor. Na stoppen herstelt het botverlies zich dan binnen 9 maanden. Als u leuproreline op jonge of middelbare leeftijd langere tijd heeft gebruikt, heeft u later meer kans op botbreuken door botontkalking.

Raadpleeg uw arts als u te veel last heeft van een van de bovengenoemde bijwerkingen of als u andere bijwerkingen ervaart waar u zich zorgen over maakt.

Heeft u last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden

Uitleg frequenties

Regelmatig : bij meer dan 30 op de 100 mensen
Soms : bij 10 tot 30 op de 100 mensen
Zelden : bij 1 tot 10 op de 100 mensen
Zeer zelden : bij minder dan 1 op de 100 mensen

Hoe gebruik ik dit medicijn?

Kijk voor de juiste dosering op het etiket van de apotheek.

Hoe?

Injectie
Uw arts zal dit medicijn onder de huid of in de spieren injecteren.
Als u dit medicijn dagelijks gebruikt, zult u meestal in het begin van de behandeling leren hoe u uzelf moet injecteren.

Implantaat (staafje voor onder de huid)
Uw arts brengt het staafje in vlak onder de huid van de buik. Het staafje wordt door het lichaam langzaam vanzelf afgebroken.

Wanneer?

Bij endometriose, vleesboom en ter voorbereiding op een operatie: afhankelijk van de sterkte van de injectie 1 keer per maand of 1 keer per 3 maanden.
Bij een IVF-behandeling: op bepaalde dagen van de cyclus.
Bij prostaatkanker: afhankelijk van de sterkte van de injectie elke dag, 1 keer per maand, 1 keer per 3 maanden of 1 keer per half jaar. Bij een implantatiestaafje: 1 keer per maand of 1 keer per 3 maanden.
Bij borstkanker: afhankelijk van de sterkte van de injectie 1 keer per maand of 1 keer per 3 maanden.
Bij pubertas praecox: de eerste maand om de 2 weken, daarna om de 3 tot 4 weken, afhankelijk van het effect.

Hoelang?
Afhankelijk van de reden waarvoor u het gebruikt, kunt u leuproreline gedurende enkele weken tot jaren gebruiken.

Bij endometriose en vleesboom: maximaal 6 maanden.
Bij prostaatkanker en borstkanker: zo lang als nodig is.
Bij voortijdige puberteit: meestal totdat de botten zoveel zijn gegroeid dat de puberteit geen probleem meer is. Meestal is dit bij meisjes als ze 12 jaar zijn, en bij jongens 13 jaar.
Bij IVF-behandeling: bij de korte behandeling 12 tot 14 dagen, bij de lange behandeling 24 tot 48 dagen.

Wat moet ik doen als ik een dosis ben vergeten?

Als u uzelf injecteert: raadpleeg uw arts als u een dosis bent vergeten.

Kan ik met dit medicijn autorijden, alcohol drinken en alles eten of drinken?

autorijden, alcohol drinken en alles eten?
Bij dit medicijn zijn hiervoor geen beperkingen.

Mag ik leuproreline gebruiken met andere medicijnen?

Er zijn van dit medicijn geen belangrijke wisselwerkingen met andere medicijnen bekend.

Mag ik dit medicijn gebruiken als ik zwanger ben, wil worden of borstvoeding geef?

Zwangerschap
Gebruik dit medicijn NIET als u zwanger bent of binnenkort wilt worden. Leuproreline kan schadelijk zijn voor het ongeboren kind. Gebruikt u dit medicijn en denkt u erover zwanger te worden, overleg dan met uw arts.
Als u leuproreline gebruikt bij een IVF-behandeling: u kunt dit medicijn gebruiken. Op het moment dat u zwanger raakt, is dit medicijn al uit uw bloed verdwenen.

Borstvoeding
Gebruik dit middel NIET als u borstvoeding geeft of stop de borstvoeding. Het is namelijk niet bekend of leuproreline in de moedermelk terechtkomt en of dit schadelijk is voor de baby. Wilt u borstvoeding geven, overleg dan met uw arts.

Gebruikt u medicijnen op recept of die u zonder recept koopt? Wilt u helpen om de kennis over medicijngebruik tijdens zwangerschap en borstvoeding te vergroten? Meld dan uw ervaring bij pREGnant.

Mag ik zomaar met dit medicijn stoppen?

Als u wilt stoppen, overleg dan eerst met uw arts.

Bij prostaatkanker en borstkanker: als u te vroeg stopt met de behandeling kunnen er weer kankercellen gaan groeien.
Bij endometriose of vleesboom: als u te vroeg stopt kunnen uw klachten terugkeren.
Bij verminderde vruchtbaarheid en voortijdig begin puberteit: als u te vroeg stopt loopt u de kans dat de behandeling niet werkt.

Onder welke namen is leuproreline verkrijgbaar?

De werkzame stof leuproreline zit in de volgende producten:

Lucrin Eligard Leuproreline

Heb ik een recept nodig?

Leuproreline is sinds 1985 internationaal op de markt. Het is op recept verkrijgbaar in injecties en als onderhuids implantatiestaafje onder de merknamen Eligard en Lucrin en als het merkloze Leuproreline.

Wilt u meer weten over de prijs en vergoeding van uw medicijn? Lees dan verder in het thema: Medicijnprijzen en vergoedingen.

Lucrin