Clindamycine wordt gebruikt bij ernstige infecties met bacteriën, zoals luchtweginfecties, huidinfecties en infecties van botten, gewrichten, spieren, bloedvaten, zenuwen, vetweefsel, bindweefsel, vrouwelijke geslachtsorganen en buikholte. Het wordt vooral gebruikt bij:

• bij mensen die allergisch zijn voor penicillines (een gangbaarder antibioticum);
• bij infecties tijdens de zwangerschap, als andere antibiotica niet veilig zijn voor de zwangerschap of de baby;
• bij infecties met bacteriën die ongevoelig zijn voor andere antibiotica, zoals penicillines.

Effect
Clindamycine bestrijdt veel soorten bacteriën.
Het wordt soms gegeven in combinatie met andere antibiotica, zoals penicillines, om het effect te versterken.
De capsules en drank beginnen na ongeveer 1 uur te werken; het infuus werkt meteen.
Een dosis werkt 6 tot 8 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie afnemen.

Uit voorzorg
Dit medicijn wordt ook toegepast om infecties te voorkomen. Bijvoorbeeld:

• bij mensen met bepaalde hartaandoeningen of aandoeningen van de grote bloedvaten. In sommige gevallen lopen zij risico op een ontsteking van de binnenbekleding van het hart en de hartkleppen (endocarditis), bijvoorbeeld bij een operatie in de mond of tandartsbehandeling of bij behandeling van diepe huidinfecties;
• bij opensnijden van een abces (etterbuil) bij mensen met een verminderde afweer of bij mensen met een gewrichtsprothese. Clindamycine voorkomt dan dat de infectie zich verspreidt;
• bij gezinsleden van patiënten met een zeer ernstige infectie door de bacteriesoort A-streptokokken. Clindamycine moet voorkomen dat zij ook besmet raken. Deze mensen krijgen meestal een penicilline om de infectie te voorkomen.

Clindamycine wordt alleen gebruikt bij mensen die allergisch zijn voor penicillines. Om ontsteking van het hart (endocarditis) te voorkomen wordt het ook gebruikt als zij minder dan een week eerder ook al een penicilline hebben gehad.

De bacterieremmende werking begint na ongeveer een uur. Eén dosis werkt 6 tot 8 uur.

Clindamycine kan worden gebruikt bij verschillende soorten luchtweginfecties, zoals longontsteking, acute bronchitis en bijholteontsteking (sinusitis).
Kijk voor meer informatie bij Longontsteking, Acute bronchitis en Bijholteontsteking.

Verschijnselen
Een longontsteking is een infectie van het longweefsel. U voelt zich flink ziek, heeft koorts en moet vaak hoesten. Ook kunt u slijm ophoesten. Het ademen kan pijnlijk zijn en vaak bent u benauwd.

Behandeling
Een longontsteking wordt meestal behandeld met penicillines, doxycycline of azitromycine.
Artsen kunnen clindamycine voorschrijven als deze medicijnen niet gebruikt kunnen worden. Bijvoorbeeld vanwege een allergie.

Werking
Clindamycine bestrijdt veel soorten bacteriën.
De capsules en drank beginnen na ongeveer 1 uur te werken; het infuus werkt meteen.
Een dosis werkt 6 tot 8 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie afnemen.

Bronchitis is een infectie van de luchtwegen. U moet veel hoesten en hoest soms slijm op. Ook kunt u koorts hebben. Een acute bronchitis kan worden veroorzaakt door een bacterie of een virus.

Behandeling
Een bronchitis gaat meestal vanzelf over.
Als een bacterie de oorzaak is van de infectie en als u bovendien langer dan 7 dagen koorts heeft en ernstig ziek bent, kan uw arts u een antibioticum voorschrijven.  Meestal is dat amoxicilline, doxycycline of azitromycine. Als deze niet gebruikt kunnen worden, kan uw arts clindamycine voorschrijven.

Werking
Clindamycine bestrijdt veel soorten bacteriën.
De capsules en drank beginnen na ongeveer 1 uur te werken; het infuus werkt meteen.
Een dosis werkt 6 tot 8 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie afnemen.

De bijholten zijn ruimtes tussen de botten rondom de neus, bijvoorbeeld de voorhoofdsholte en de kaakholte. Deze ruimtes staan via een kleine opening in verbinding met de neus en keel. Door een neusverkoudheid kan het virus of de bacterie ook één van de bijholtes infecteren. Dit heet bijholteontsteking (sinusitis).

Verschijnselen
Door de ontsteking komt er pus en veel slijm in de bijholtes. U voelt dan een pijnlijke druk in het voorhoofd of rond de ogen, vooral als u bukt. Ook kunt u pijn hebben bij het kauwen.

Behandeling
Tegen de pijn kunt u paracetamol nemen. Ook kunt u neusdruppels gebruiken om de doorgang naar de bijholtes te verwijden. Bijvoorbeeld neusdruppels met fysiologisch zout of met xylometazoline. Dit zorgt dat pus en slijm makkelijker uit de bijholtes kunnen wegvloeien.

Meestal wordt een bijholteontsteking veroorzaakt door een virus. Daar werken antibiotica niet tegen. De arts kan een antibioticum voorschrijven als een bacterie de veroorzaker is, en u een verminderde weerstand heeft, ernstig ziek bent of langer dan 5 dagen koorts. Meestal schrijft de arts dan amoxicilline, doxycycline of co-trimoxazol voor. Als deze niet gebruikt kunnen worden, kan uw arts clindamycine voorschrijven.

Werking
Clindamycine bestrijdt veel soorten bacteriën.
De capsules en drank beginnen na ongeveer 1 uur te werken; het infuus werkt meteen.
Een dosis werkt 6 tot 8 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie afnemen.

Door beschadiging van de huid, zoals bij eczeem en bijtwonden, kunnen bacteriën de huid binnendringen en een ontsteking veroorzaken. Vooral mensen met diabetes hebben veel kans op dergelijke infecties, bijvoorbeeld aan de voeten. Ook mensen met een verminderde doorbloeding van de benen hebben vaker infecties aan hun onderbenen. Verder hebben mensen met een verminderde weerstand of mensen die afweeronderdrukkers moeten gebruiken sneller een huidinfectie.

Verschijnselen
Bij een huidinfectie wordt de huid rood, warm, gezwollen en pijnlijk. Ook ontstaat pus en zijn er soms blaasjes op de huid. Soms krijgt u koorts en voelt u zich ziek. Vooral mensen met diabetes of hartfalen kunnen ernstig ziek worden van een huidinfectie.

Behandeling
Bij licht geïnfecteerde schaaf-­ of snijwonden en blaren is een antibioticum meestal niet nodig. Het is voldoende de geïnfecteerde huid goed te wassen en te ontsmetten. Het lichaam ruimt zelf de bacterie op en zorgt dat de wond heelt.

Als de infectie dieper ligt of erg uitgebreid is en er bovendien sprake is van koorts, kan de arts kiezen voor een antibioticum, bijvoorbeeld flucloxacilline, claritromycine of azitromycine. Als deze niet gebruikt kunnen worden of niet helpen, kan de arts clindamycine voorschrijven.

Bij ernstige huidinfecties met open geïnfecteerde en stinkende wonden schrijven artsen soms een kuur met metronidazol voor. Als dit medicijn niet gebruikt kan worden, schrijven artsen soms clindamycine voor.

Effect
Clindamycine bestrijdt bacteriën die huidinfecties kunnen veroorzaken.
De capsules en drank beginnen na ongeveer 1 uur te werken; het infuus werkt meteen.
Een dosis werkt 6 tot 8 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie afnemen.

Voorkomen van een huidinfectie
Mensen met een verminderde afweer hebben meer kans dat een wond geïnfecteerd raakt. Dit is onder andere het geval bij mensen die afweeronderdrukkers gebruiken, mensen zonder milt, of mensen die hiv of kanker hebben. Bij hen beslist de arts soms om bij een verwonding een antibioticum te geven om een infectie te voorkomen. Meestal is dat het penicilline flucloxacilline. Bij overgevoeligheid hiervoor kan de arts clindamycine voorschrijven. 

Verschijnselen
Een steenpuist kan ontstaan als een haarzakje ontstoken raakt met een bacterie. Het pus in het haarzakje hoopt zich op en zorgt voor een pijnlijke puist.

Steenpuisten zitten vooral in de oksel of de lies, op de bil, in de nek, in het gezicht of in de neus.
Meestal breekt de steenpuist binnen een week open. Dan komt de pus er vanzelf uit en kan de huid genezen.

Behandeling
Ga met een steenpuist in het gezicht altijd naar uw arts.

Laat een steenpuist met rust. Raak hem niet aan. Een zalf met een antibioticum heeft meestal geen zin-omdat de infectie te diep in de huid zit.
Desinfecteer een (doorgebroken) steenpuist en de huid er omheen met povidonjodium. U voorkomt zo dat de bacterie zich verspreidt en er nieuwe steenpuisten ontstaan.

Als de steenpuist niet overgaat of in het gezicht zit, zal de arts meestal een antibioticum om in te nemen voorschrijven, zoals het penicilline flucloxacilline. Bent u allergisch voor penicillines, dan kan de arts clindamycine voorschrijven. De behandeling duurt meestal 7 dagen.

Wondroos wordt ook wel belroos, erysipelas of cellulitis genoemd. Het is een plotseling opkomende ontsteking diep in de huid, veroorzaakt door een bacterie.

Verschijnselen
De ontsteking zit vaak in en rond een zwakke plek in de huid, zoals een wond, doorligplek of een insectenbeet. De ontstoken plek op de huid is rood, dik, warm en pijnlijk. Bovendien kunt u zich flink ziek voelen, met koorts, koude rillingen, misselijkheid en hoofdpijn.

Behandeling
U kunt paracetamol gebruiken tegen de pijn.
De bacterie die wondroos of cellulitis veroorzaakt, wordt meestal bestreden met het penicilline flucloxacilline. Bent u overgevoelig voor penicillens, dan kan de arts clindamycine voorschrijven.
Na een paar dagen merkt u dat de infectieverschijnselen afnemen. De behandeling duurt meestal 10 tot 14 dagen.

Effect
Clindamycine bestrijdt bacteriën die de huidinfectie kunnen veroorzaken.
De capsules en drank beginnen na ongeveer 1 uur te werken; het infuus werkt meteen.
Een dosis werkt 6 tot 8 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie afnemen.

Diepe huidinfecties (cellulitis of wondroos) voorkomen
Heeft u vaak cellulitis of wondroos of komen deze steeds terug? Is een penicilline niet geschikt voor u? Uw arts kan voorstellen dat u bij de eerste tekenen van een dergelijke infectie, meteen 10 dagen clindamycine gaat slikken.

Verschijnselen
Door een verstoord evenwicht tussen bacteriën, schimmels en gisten in de vagina kunnen bepaalde bacteriesoorten beter groeien ten koste van andere. U kunt dat merken aan  meer afscheiding, een andere geur of kleur van de afscheiding en aan een jeukende vagina en schaamlippen. 

Bacteriële vaginose voorkomen
U kunt een verstoring van het evenwicht proberen te voorkomen door de vagina niet met zeep te wassen. Gewoon afspoelen met water onder de douche is voldoende. De binnenkant van de vagina reinigt zichzelf. Gebruik geen vaginale spoelingen of vaginaaldouches. Deze irriteren de vagina alleen maar.

Behandeling
Als u veel last heeft van de infectie, schrijft de arts meestal het antibioticum metronidazol voor. Het betreft dan een eendaagse kuur.

Vrouwen in de eerste drie maanden van de zwangerschap mogen metronidazol niet gebruiken. Bij hen schrijven artsen clindamycine voor.

Bij bacteriële vaginose hoeft de partner niet ook een kuur te gebruiken.

Clindamycine werkt tegen bepaalde parasieten, bijvoorbeeld tegen de veroorzakers van malaria, toxoplasmose, trichomonas-infectie en babesiose (een ziekte overgebracht door teken).

Kijk voor meer informatie bij Toxoplasmose, Malaria en Trichomonas-infectie.

Toxoplasmose is een infectieziekte veroorzaakt door de parasiet Toxoplasma gondii. De parasiet leeft voornamelijk in katten, maar kan ook leven in de mens en andere zoogdieren, zoals koeien, varkens en schapen.
Besmetting vindt plaats door het eten van besmet vlees wat onvoldoende is verhit of ongewassen groente en fruit. Besmetting kan ook plaatsvinden door in aanraking te komen met besmette kattenpoep via de kattenbak of in de tuin.

Behandeling
Meestal wordt een toxoplasmose-infectie niet opgemerkt, omdat er bijna nooit klachten zijn. Bij mensen met hiv kunnen zeer zelden de hersenen geïnfecteerd raken. In dat geval kan een infuus met clindamycine en het medicijn pyrimethamine worden gegeven.

Oorzaak
Bij reizen naar, of verblijf in, de tropen moet u rekening houden met malaria. Deze parasiet komt via een steek van een besmette mug in het bloed. 

Malaria ontstaat door besmetting met een parasiet. Deze parasiet komt via een steek van een besmette mug in het bloed.

Een groot deel van de muggen in tropische landen is besmet met de malariaparasiet. De parasieten nestelen zich eerst in de lever. Als ze het volwassen stadium bereiken, verhuist een deel van deze parasieten naar de rode bloedcellen. In de rode bloedcellen ontwikkelen de parasieten zich verder, waardoor de rode bloedcellen kapot gaan. Dit veroorzaakt de malaria-aanval. De parasieten die in de lever zijn achtergebleven, kunnen weken tot maanden later op dezelfde manier een nieuwe malaria-aanval veroorzaken. 

Verschijnselen
Als de parasiet in de rode bloedcellen zit, ontstaat koorts. U merkt malaria dan ook aan een grieperig gevoel, gevolgd door koude rillingen en koortspieken. Koortspieken met daartussen perioden waarin u geen koorts heeft, zijn typerend voor malaria.

Gebruikte u medicijnen om malaria te voorkomen en krijgt u toch malaria? Dan hoeft u geen koorts op te merken en heeft u soms alleen last van een grieperig gevoel. Raadpleeg altijd bij griepverschijnselen een arts, ook als u al weken of maanden thuis bent na uw reis naar de tropen. Een malaria-aanval kan namelijk nog weken of maanden na terugkomst optreden.

Behandeling
Uw arts kan voor verschillende antibiotica kiezen om de parasiet te bestrijden. Vaak is dat een combinatie van kinine en doxycycline. Als doxycycline niet mogelijk is, kan uw arts daarvoor in de plaats clindamycine voorschrijven.

De trichomonas-infectie (‘trich’) is een veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening (SOA).

Oorzaak
Het wordt veroorzaakt door de parasiet Trichomonas. Deze wordt door seksueel contact overgedragen.
De-infectie kan een ontsteking van de vagina, plasbuis of blaas veroorzaken.

Verschijnselen
Trichomonas is niet ernstig en is goed te behandelen.
De eerste verschijnselen kunnen 1 tot 4 weken na de infectie ontstaan, maar soms merkt men het pas na jaren.
Vaak merkt u zelfs helemaal niet dat u een trichomonas-infectie heeft. Het is daardoor moeilijk vast te stellen wanneer iemand besmet is geraakt.

Vrouwen hebben vaker klachten dan mannen.

• Bij vrouwen: als de vagina ontstoken is, kan dit jeuk en veel afscheiding veroorzaken. De afscheiding kan onaangenaam ruiken en is soms geelgroen met schuimbelletjes. De schaamlippen en binnenkant van de vagina kunnen rood, gezwollen en pijnlijk zijn. Het plassen kan hierdoor pijn doen.
  Bij een zwangerschap kan trichomonas soms problemen geven. Zo kunnen de vliezen te vroeg breken, kan het kind te vroeg worden geboren of een te laag geboortegewicht hebben.
• Bij mannen: mannen krijgen zelden klachten van een trichomonas-infectie. Soms hebben ze 's ochtends een beetje afscheiding. De uitgang van de plasbuis kan geïrriteerd zijn en het plassen kan een branderig gevoel geven.

Besmetting voorkomen
Gebruik van condooms is voldoende om een besmetting met Trichomonas te voorkomen. Mocht u zelf besmet zijn, dan is het belangrijk om anderen niet te besmetten. Weet u niet zeker of u besmet bent, neem dan contact op met uw huisarts of met de GGD.
De arts zal meestal adviseren ook alle seksuele partners van de afgelopen 4 weken te informeren, zodat zij zich kunnen laten behandelen. Ook al hebben zij zelf geen last, zij kunnen wel anderen besmetten.

Behandeling
Behandeling is altijd nodig als u seksueel actief bent. Dus ook als u zelf geen last heeft van de infectie. Artsen schrijven bij een trichomonas-infectie meestal metronidazol om in te nemen voor. Vrouwen die zwanger zijn, mogen de eerste 3 maanden van de zwangerschap geen metronidazol gebruiken. Als een behandeling niet kan wachten, schrijven artsen bij hen clindamycine voor.