MedicijnenEskazole

Eskazole | albendazol

Werkzame stof: albendazol


Onderstaande tekst gaat over de werkzame stof albendazol.

MedicijnenEskazole

Eskazole

Werkzame stof: albendazol


Onderstaande tekst gaat over de werkzame stof albendazol.

Belangrijkste zakenWaarbij gebruik ik het?Mogelijke bijwerkingenHoe gebruik ik dit?Een keer vergeten, wat nu?Mag ik autorijden, alcohol drinken, alles eten?Gebruik met andere medicijnenGebruik bij zwangerschap of borstvoedingMag ik zomaar stoppen?Onder welke namen verkrijgbaar?Heb ik een recept nodig?
    • Albendazol doodt wormen, wormeieren en larven.
    • Bij worminfecties, zoals lintworm. En soms bij sommige infecties met parasieten en schimmels.
    • Slik de tabletten met een half glas water bij het eten. Het wordt dan beter opgenomen in het lichaam. 
    • Maak de hele kuur af om er zeker van te zijn dat de infectie is verdwenen.
    • Bijwerkingen: hoofdpijn, duizelig zijn en lichte haaruitval.
    • Bent u zwanger? Of wilt u zwanger worden? Vraag aan uw arts of apotheker of u dit medicijn mag gebruiken. Het is niet zeker of dit medicijn veilig is voor de baby in uw buik.
    • U mag dit medicijn gebruiken als u borstvoeding geeft.
    • Albendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het hun opname van voedingsstoffen verhindert.

      Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties. Zoals lintworm. Verder ook bij worminfecties met mijnworm, spoelworm, aarsmaden, rondworm, zweepworm en sommige andere worminfecties die vooral in de tropen voorkomen.

      Verder bij infecties met de parasiet die de ziekte giardiasis veroorzaakt. En bij infecties met een bepaalde schimmel bij mensen met een verzwakt immuunsysteem door HIV.

      • In Nederland komen aarsmaden, spoelwormen, zweepwormen en lintwormen voor. Ze kunnen in Nederland overleven.

        Als u naar verre landen reist, kunt u te maken krijgen met infecties door andere soorten wormen. Er kunnen wormen of wormeieren aanwezig zijn in het voedsel of in het water. Via het voedsel of via de huid kunt u ze binnen krijgen.

        De klachten verschillen per worm en zijn soms moeilijk om te merken. Raadpleeg altijd uw arts als u iets bijzonders merkt, ook al is uw reis al enige tijd geleden. Het kan soms jaren duren voordat u klachten van de worminfectie.

        In bepaalde gevallen kan uw arts albendazol voorschrijven.

        • Oorzaak
          Lintwormen komen voor bij mensen en dieren. Sommige lintwormen die voorkomen bij honden of vossen kunnen besmettelijk zijn voor de mens. Deze honden- en vossenlintworm komt in Nederland niet meer voor, maar kan wel worden opgelopen in het buitenland of door het meenemen van een buitenlandse hond naar Nederland.

          In de ontlasting van besmette honden kunnen eitjes van de hondenlintworm zitten. De eitjes kunnen zo ook in de grond terechtkomen. Besmetting treedt op als de eitjes uit de hondenpoep worden opgegeten, bijvoorbeeld als de eitjes na tuinieren of buitenspelen aan de handen zitten en deze niet goed zijn gewassen voor het eten.

          In de darm van de mens komen er larfjes uit de eitjes. Deze larven worden opgenomen in het bloed en kunnen op allerlei plaatsen in het lichaam terechtkomen, zoals longen, hersenen, hart, lever of nieren. Hier ontwikkelen de larven zich tot een ‘blaasworm`. Er ontstaan cysten; dit zijn blaasjes gevuld met vocht, waarin de worm zich bevindt.

          Verschijnselen
          Meestal geven de cysten geen klachten. Als ze echter groot zijn of tegen andere organen aandrukken, kunnen wel klachten ontstaan.

          Bij cysten in de buik kan buikpijn, misselijkheid en braken ontstaan. In de longen kan pijn op de borst, benauwdheid of hoesten optreden.

          Cysten in de nier kunnen pijn en bloed bij de urine geven. Cysten in de hersenen kunnen hoofdpijn veroorzaken en epilepsie aanvallen of uitvalsverschijnselen.

          Als de cysten openbarsten, kunnen bovendien allergische reacties en ontstekingen ontstaan.

          Behandeling
          Het beste kunnen de cysten door een operatie worden verwijderd. Albendazol wordt dan wel voor en na de operatie voorgeschreven in een aantal kuren van 4 weken. Albendazol doodt wormen, wormeneitjes en larven.

          Als een operatie niet mogelijk is, kan de arts ook albendazol voorschrijven. Ook dan wordt een aantal kuren van 4 weken gegeven. Tussen de kuren hoeft u steeds 2 weken geen albendazol te gebruiken.

          • Spoelwormen zijn ronde wormen van 8 tot 20 centimeter lang. Spoelwormen lijken een beetje op regenwormen, ze zijn vaak alleen lichter van kleur. U kunt de spoelworm of een stuk ervan soms in de ontlasting terugvinden.

            Oorzaak 
            Eitjes van de spoelworm zitten onder andere in hondenpoep, zandbakken, aarde of op ongewassen groente. Besmetting treedt op als u een eitje binnenkrijgt. De eitjes ontwikkelen zich in de darm tot larven. Deze komen via het bloed in de longen, worden opgehoest en weer ingeslikt. In de darm ontwikkelen ze zich dan tot volwassen wormen.

            Verschijnselen 
            Spoelwormen veroorzaken nauwelijks klachten. U ziet ze wel in de ontlasting. Alleen als er erg veel spoelwormen in de darmen zitten, kunt u last krijgen van wat buikpijn of misselijkheid, diarree of verstopping. De larven in de longen kunnen soms kriebelhoest, koorts en andere longklachten geven

            Behandeling
            Albendazol kan worden voorgeschreven om de spoelwormen te doden. In de weken hierna ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting.

            Hygiënische maatregelen
            De eitjes van spoelwormen zitten onder andere in ontlasting, zand, aarde of op ongewassen groente. Om te voorkomen dat u wordt besmet met de eitjes van de spoelworm, moet u de volgende maatregelen nemen.

            • Was de handen na het buitenspelen of na tuinieren grondig.
            • Was de handen ook voor het eten, voor het koken en na wc-bezoek.
            • Knip de nagels van de handen kort en maak ze regelmatig schoon.
            • Was rauwe groente en sla voor het verwerken.
            • Geef honden en katten twee keer per jaar een wormenkuur.
            • Er bestaan verschillende soorten filaria. Filaria komen in Nederland niet voor.

              In de tropen (vooral Afrika) worden ze overgebracht via een kleine vliegje, dat vooral overdag steekt. De larven dringen de huid binnen. Ze kunnen ook andere organen binnendringen, zoals de darmen en de ogen.

              Verschijnselen
              De larven kunnen jeuk en bobbels in de huid veroorzaken. Een opgezet been kan ontstaan als de lymfevaten worden afgesloten. In zeldzame gevallen dringen de larven de ogen binnen en kunnen ze blindheid veroorzaken.

              Behandeling
              Uw arts kan albendazol in bepaalde gevallen voorschrijven. Een kuur duurt meestal drie dagen.

              • Zweepwormen zijn ronde wormen van ongeveer drie tot vijf cm lang. Zweepwormen komen voornamelijk voor in warme landen met een slechte hygiëne.

                Besmetting gebeurt door het inslikken van de eitjes, door het eten van verontreingde groenten of via vuile handen. De eitjes komen uit in de darm, waarna de worm zich met zijn kop vastzet in de darmwand.

                Verschijnselen
                Zweepwormen veroorzaken nauwelijks klachten. U ziet ze wel in de ontlasting. Alleen als er erg veel zweepwormen in de darm zitten, kunt u last krijgen van wat buikpijn of misselijkheid.

                Behandeling
                U kunt albendazol gebruiken om zweepwormen te doden. Soms is een eenmalige dosis voldoende, soms wordt een kuur van 3 tot 7 dagen voorgeschreven. Verder is het van belang dat u dezelfde hygiënische maatregelen neemt als bij een infectie met spoelwormen om een herinfectie te voorkomen.

                • Infecties met aarsmaden zijn de meest voorkomende worminfecties in Nederland. Aarsmaden zijn dunne, lichtgeel of witte bewegende wormpjes van een halve tot één centimeter lang. U kunt ze soms zien zitten in de ontlasting.

                  Oorzaken 
                  Eitjes van dit wormpje worden doorgegeven van mens op mens. De eitjes komen na inslikken via de mond in de darmen terecht. In de darm groeit het eitje uit tot een wormpje. De vrouwelijke worm legt vervolgens eitjes in de darm, het liefst vlak bij of rond de anus. Hierdoor ontstaat jeuk en door te krabben kunnen de eitjes op de vingers en onder de nagels terechtkomen. Via de handen kunnen de eitjes in de mond terechtkomen, waarna de eitjes zich in de darm weer ontwikkelen tot een wormpje.

                  De eitjes kunnen via de handen ook worden verspreid in de leefomgeving en bijvoorbeeld op beddengoed, kleding, handdoeken, deurklinken en speelgoedbeesten terechtkomen. Op deze manier kunnen ook andere mensen worden besmet.

                  Verschijnselen 
                  Van de aanwezigheid van de wormpjes in de buik merkt u meestal niets. Heel soms is er sprake van buikpijn. Wel kunnen de vrouwelijke wormpjes als ze eitjes gaan leggen de huid rond de anus irriteren. Ze veroorzaken dan een hevige jeuk in de bilspleet, vooral `s nachts. Kinderen kunnen nogal eens slecht slapen door de jeuk.

                  Behandeling
                  Meestal is een behandeling nodig met een wormdodend middel, zoals albendazol. Een eenmalige dosis albendazol is voldoende om alle wormen te doden. Er kunnen echter eitjes blijven leven.

                  Ook eitjes op bijvoorbeeld beddengoed en speelgoed kunnen voor een nieuwe besmetting zorgen. Na twee tot drie weken zijn ook deze eitjes uitgekomen. Daarom moet u de kuur na twee tot drie weken herhalen.

                  Met de volgende maatregelen kunt u voorkomen dat de infectie terugkomt of dat de infectie zich uitbreidt naar andere leden van het gezin.

                  Hygiënische maatregelen

                  • Was de handen met zeep voor en na het slapengaan, voor het eten, na het spelen en na wc-bezoek.
                  • Knip de nagels van de handen kort en maak ze regelmatig schoon.
                  • Doe kinderen een nauwsluitend broekje aan, zodat ze zichzelf niet kunnen krabben. Tegen de jeuk kunt u wat vaseline op de bilnaad smeren.
                  • Verschoon het ondergoed dagelijks. Sla het beddengoed en de nachtkleding iedere ochtend buiten uit. Was het beddengoed, ondergoed en nachtkleding op ten minste zestig graden.
                  • Stofzuig de vloer dagelijks.
                  • Maak voorwerpen die u of uw kind met de handen aanraakt, zoals deurknoppen, kastdeuren, de wc-bril en speelgoed, regelmatig schoon.

                  Als u deze maatregelen heel strikt opvolgt, kan de worminfectie ook vanzelf overgaan, dus zonder een wormdodend middel te gebruiken. Deze maatregelen zijn daarom absoluut noodzakelijk als u niet kunt behandelen met een wormdodend middel, zoals tijdens de zwangerschap. Maar ook als u de worminfectie wel met een geneesmiddel bestrijdt, zijn bovenstaande hygiënische maatregelen belangrijk. U voorkomt ermee dat de infectie terugkomt of dat u anderen met de infectie besmet.

                  • De mijnworm is een kleine wormsoort (ongeveer een cm lang) die vooral in de tropen en subtropen voorkomt.

                    Besmetting met de mijnworm ontstaat als de larven van de mijnworm met de blote huid in contact komen. Dit gebeurt bijvoorbeeld als u met blote voeten door zand loopt of op het strand ligt. De larven komen in het zand via de ontlasting van honden of katten.

                    Op de plaats waar de larven de huid zijn binnengedrongen, ontstaat een jeukende huiduitslag. Via het bloed en de lymfe bereiken de larven vervolgens de longen, waar u ze na ophoesten inslikt. Ongeveer een week na de besmetting hebben de larven de darmen bereikt, waar ze leven van bloed dat ze opzuigen uit de darm.

                    Soms schrijft uw arts albendazol voor om de mijnwormen te doden. Een eenmalige dosis is meestal voldoende.

                    • Parasieten zijn kleine ziekteverwekkers, die een ander levend wezen nodig hebben voor hun ontwikkeling. Zij voeden zich ten koste van hun gastheer.
                      Een voorbeeld van een infectie door parasieten is giardiasis.

                      Giardiasis
                      Giardiasis is een infectie met de ééncellige parasiet Giardia lamblia. Deze parasiet komt vooral voor in de tropen, maar komt in de zomermaanden ook wel eens in Nederland voor. Mensen kunnen het krijgen door besmet voedsel of water.

                      De parasiet vermenigvuldigt zich in de darmen. De darm raakt beschadigd, waardoor ernstige diarree ontstaat. De parasieten komen in de poep terecht, wat anderen kan besmetten. Ook dieren kunnen de giardia-parasiet bij zich dragen.  

                      Besmetting voorkomen
                      U kunt een giardia-infectie voorkomen door in gebieden waar giardiasis heerst mineraalwater te drinken. Let goed op de hygiëne na toiletbezoek en houd uw nagels kort. 
                      Eet in de tropen geen ijs, rauwe bladgroenten of ongeschild fruit.

                      Behandeling
                      Bij infecties met Giardia in de darm schrijft uw arts eerst metronidazol voor. Als metronidazol alleen niet goed genoeg werkt, kan uw ook arts albendazol voorschrijven. U krijgt dan een behandeling met zowel albendazol als metronidazol.

                      Werking
                      In de eencellige giardia-parasiet bindt albendazol aan een onderdeel dat nodig is voor de stevigheid van cellen. Daardoor kan de parasiet zich niet meer delen.

                      • Schimmels die normaal onschuldig zijn kunnen ernstige infecties veroorzaken bij mensen met een verzwakte weerstand. Zoals hiv- of aidspatiënten.

                        Microsporidiose
                        Bij microsporidiose kunt u geïnfecteerd zijn door een schimmel genaamd Encephalitozoon intestinalis. Deze schimmel maakt sporen aan die gezonde cellen in uw darmen beschadigt. 

                        Bij mensen met een goed werkend immuunsysteem ruimt het lichaam de infectie zelf op. Dan blijven de klachten vaak beperkt tot diarree. Maar bij mensen met een verzwakte weerstand kan de infectie klachten geven zoals diarree, buikpijn, koorts en gewichtsverlies.

                        Microsporidiose kan ernstig of zelfs dodelijk eindigen.

                        Behandeling
                        Microsporidiose is niet ernstig als uw immuunsysteem goed werkt. Daarom zal uw arts proberen om de infectie met hiv te behandelen.

                        Als u microsporidiose heeft en uw immuunsysteem (nog) niet goed werkt, schrijft uw arts albendazol voor.

                        Werking
                        In de schimmel Encephalitozoon intestinalis bindt albendazol aan een onderdeel dat nodig is voor hun stevigheid. Daardoor kan de schimmel zich niet meer delen.

                      • Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven.

                        De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende:

                        Soms (bij 10 tot 30 op de 100 mensen)

                        • Hoofdpijn

                        • Een minder goed werkende lever

                          • Uw arts zal uw lever controleren voor elke kuur en tijdens de behandeling.
                          • Zeer zelden kunt u last krijgen van leverontsteking. U kunt dit merken aan plotselinge hevige pijn in de bovenbuik, een opgezwollen buik, gele kleur van huid en oogwit, onverklaarbare blauwe plekken, extreem moe zijn, keelpijn met koorts en blaren in de keel. Heeft u een van deze bijwerkingen? Waarschuw dan direct uw arts. 

                        Zelden (bij 1 tot 10 op de 100 mensen)

                        • Duizelig zijn

                        • Koorts tijdens de eerste dagen van de behandeling. Dit gaat na een paar dagen vanzelf over. 

                           

                          • Uw arts zal uw bloed controleren voor elke kuur en tijdens de behandeling.
                          • Zeer zelden kan koorts komen door bloedafwijkingen. Krijgt u onverklaarbare koorts, keelpijn of blaasjes in de mond en keel, plotselinge blauwe plekken of een extreem moe gevoel? Waarschuw dan uw arts.
                        • Lichte haaruitval

                          Dit gaat vanzelf weer over als u stopt met dit medicijn.

                        Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 100 mensen)

                        • Maagdarmklachten, zoals maagpijn, misselijk zijn en overgeven.

                          Dit kan echter ook komen door de worminfectie zelf.

                        • Overgevoeligheidsreacties, zoals huiduitslag, jeuk en galbulten

                          • Heeft u hier last van? Neem dan contact op met uw arts. 
                          • In zeer zeldzame gevallen ontstaat een ernstige overgevoeligheid. Dit is te merken aan koorts, ernstig benauwd zijn, opgezwollen mond, tong, keel of gezicht, huiduitslag, ademhalingsproblemen, flauwvallen, blaren op de lippen en op de slijmvliezen van de mond en geslachtsdelen. Stop dan met dit medicijn en waarschuw meteen een arts of ga naar de Eerstehulpdienst. Bent u overgevoelig? Dan mag u dit medicijn in de toekomst niet meer gebruiken. Geef dat door aan de apotheker. Het apotheekteam let er dan op dat u dit medicijn niet opnieuw krijgt.

                        Neem contact op met uw apotheker of arts als u te veel last heeft van deze of andere bijwerkingen waar u zich zorgen over maakt.


                        Heeft u last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden

                        • Regelmatig: bij meer dan 30 op de 100 mensen
                          Soms: bij 10 tot 30 op de 100 mensen
                          Zelden: bij 1 tot 10 op de 100 mensen
                          Zeer zelden: bij minder dan 1 op de 100 mensen
                          • Kijk voor de juiste dosering altijd op het etiket van de apotheek of in de bijsluiter.

                            Hoe?

                            Slik de tabletten met een half glas water bij het eten. Het wordt dan beter opgenomen in het lichaam. 

                            Wanneer?

                            Gebruikt u dit medicijn 1 keer per dag? Neem het in de ochtend bij het ontbijt. Gebuikt u dit medicijn 2 keer per dag? Neem het dan in de ochtend bij het ontbijt en in de avond bij het avondeten.

                            Hoelang?

                            • Lintworm: een kuur duurt 4 weken. Er zijn vaak 1 tot 3 kuren nodig om de lintworm en de larven helemaal uit het lichaam te krijgen. Tussen de kuren zit een wachttijd van 2 weken. Soms krijgt u een ingreep om de wormen te verwijderen.
                            • Andere infecties: afhankelijk van de soort infectie duurt een kuur 1 tot 30 dagen. De kuur wordt meestal 1 keer gegeven, maar bij sommige infecties moet u de kuur herhalen.
                            • Meerdaagse kuur

                              • Gebruikt u dit medicijn 1 keer per dag? En duurt het nog meer dan 8 uur voor u de volgende dosis normaal neemt? Neem de vergeten dosis dan alsnog. Duurt het nog minder dan 8 uur? Sla dan de vergeten dosis over. De vergeten dosis neemt u aan het eind van de kuur in. U verschuift dus het moment waarop u de kuur beëindigt. Maak wel de volledige kuur af.
                              • Gebruikt u dit medicijn 2 keer per dag? En duurt het nog meer dan 4 uur voor u de volgende dosis normaal neemt? Neem de vergeten dosis dan alsnog. Duurt het nog minder dan 4 uur? Sla de vergeten dosis dan over. De vergeten dosis neemt u aan het eind van de kuur in. U verschuift dus het moment waarop u de kuur beëindigt. Maak wel de volledige kuur af.

                              Herhaling na 2 weken

                              Als u te laat bent voor de tweede behandeling, begin hier dan alsnog aan zodra u het merkt.

                              • autorijden, alcohol drinken en alles eten?
                                Ja, dat kan. U mag autorijden, en u mag eten en drinken zoals u normaal doet.

                                • Dit medicijn kan wisselwerkingen hebben met andere medicijnen. In de tekst hieronder staat alleen de werkzame stof van dit medicijn, dus niet de merknaam. Of uw medicijn die werkzame stof bevat, kunt u nagaan in uw bijsluiter onder het kopje 'samenstelling'.

                                  De medicijnen waarmee de belangrijkste wisselwerking optreden, zijn de volgende.

                                  • Sommige medicijnen tegen hiv. Vraag aan uw apotheker om welke medicijnen dit gaat.

                                  Twijfelt u eraan of bovenstaande wisselwerking voor u van belang is? Neem dan contact op met uw apotheker of arts.

                                  Heeft u vragen over wisselwerkingen met uw medicijn? Neem dan contact op met uw apotheker of arts.

                                  • Zwangerschap
                                    Overleg met uw arts. Er zijn niet veel zwangere vrouwen die dit medicijn hebben gebruikt. Daarom is niet zeker wat de risico's van dit medicijn zijn voor zwangere vrouwen en hun kind. Mogelijk kunt u (tijdelijk) overstappen op een ander medicijn, zoals mebendazol. 

                                    Borstvoeding
                                    U kunt dit medicijn gebruiken als u borstvoeding geeft. Het medicijn komt in kleine hoeveelheden in de moedermelk terecht, maar is waarschijnlijk niet schadelijk voor het kind.

                                    Gebruikt u medicijnen op recept of die u zonder recept koopt? Wilt u helpen om de kennis over medicijngebruik tijdens zwangerschap en borstvoeding te vergroten? Meld dan uw ervaring bij Moeders van Morgen.

                                    • U moet de kuur afmaken. Als u de kuur niet afmaakt, is de worm waarschijnlijk nog niet verdwenen.

                                      Als u allergische reacties of ernstige bijwerkingen krijgt, moet u wel stoppen met de kuur. Neem dan direct contact op met uw arts.

                                      • De werkzame stof albendazol zit in de volgende producten:
                                        • Ja, u heeft een recept nodig.

                                          Albendazol is sinds 1988 internationaal op de markt. Het is op recept verkrijgbaar onder de merknaam Eskazole in tabletten.

                                          Laatst bijgewerkt op 15-09-2025

                                          Disclaimer

                                          Deze tekst is opgesteld door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Deze tekst is gebaseerd op de bijsluiter van het beschreven medicijn en op andere, wetenschappelijke bronnen. Zoals medische richtlijnen, standaarden en literatuur. Bent u benieuwd hoe het apotheek.nl-team dit doet? Bekijk dan de video. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst. De officiële bijsluiter van dit medicijn vindt u bij het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen op: www.cbg-meb.nl.

                                          Vind een apotheek

                                          Wilt u meer weten, of heeft u een vraag over uw eigen situatie? Dan raden wij u aan naar uw eigen apotheek te gaan. Uw eigen apotheker is op de hoogte van uw persoonlijke omstandigheden en kan u uitgebreid begeleiden bij uw medicijngebruik. Bent u niet in de buurt van uw eigen apotheek, dan kunt u hier ook andere apotheken vinden.
                                          Vind een apotheek blob

                                          Vraag het de webapotheker

                                          Vraag het de webapotheker

                                          Vraag het de webapotheker

                                          Het beste advies krijgt u bij uw eigen apotheek. Daar ontvangt u de zorg en begeleiding die is afgestemd op uw persoonlijke situatie. Mocht dit niet mogelijk zijn, dan kunt u een vraag stellen aan de webapotheker. Een team van apothekers beantwoordt uw vraag in principe binnen enkele werkdagen.

                                          Meldpunt medicijnen

                                          Werkt uw medicijn heel goed of juist niet? Wordt uw medicijn niet vergoed? Of heeft u last van een bijwerking? Meld uw ervaring

                                          Geen ervaringen gevonden

                                          Informatie wordt bijgewerkt: