Bij een blaasontsteking is de binnenkant van de blaas ontstoken. Dat komt door bacteriën.
Blaasontsteking komt bij kinderen minder vaak voor dan bij volwassenen.
Een blaasontsteking is niet besmettelijk.
Een blaasontsteking komt door bacteriën. Bacteriën komen via de plasbuis in de blaas. Ze gaan aan de binnenkant van de blaas vastzitten. Die gaat ontsteken.
Vaak is het de bacterie die bij iedereen in de darm leeft. Deze zit ook rond de anus (het poepgat) en de plasbuis.
Meisjes krijgen vaker een blaasontsteking dan jongens.
Kinderen hebben meer kans op een blaasontsteking bij:
Bij kinderen die al op de wc plassen kunt u 1 of meer van deze dingen merken:
Baby's en peuters hebben deze klachten niet altijd. Dat kan het lastig maken om een blaasontsteking op te merken.
Bij een baby of peuter kunt u blaasontsteking soms merken aan 1 of meer van deze klachten:
Als uw kind ook koorts heeft en erg ziek is, dan heeft uw kind misschien een ontsteking van het nierbekken.
Kijk voor meer informatie over blaasontsteking bij kinderen op www.thuisarts.nlMeer adviezen leest u bij: Hoe voorkom ik een blaasontsteking bij mijn kind.
Kijk voor meer informatie over blaasontsteking bij kinderen op www.thuisarts.nlBel altijd dezelfde dag uw huisarts als u denkt aan blaasontsteking bij uw kind. Meestal moet u een potje plas van uw kind opvangen en naar de praktijk brengen voor onderzoek.
Bij een kind dat al een blaasontsteking heeft:
Bel direct uw huisarts of huisartsenpost als 1 of meer van deze punten klopt:
Neem altijd weer verse plas mee voor onderzoek.
Kijk voor meer informatie over blaasontsteking bij kinderen op www.thuisarts.nlUw apotheker zorgt ervoor dat u uw medicijnen goed en veilig kunt gebruiken. Het maakt niet uit of u een medicijn korte tijd of langdurig nodig heeft.
De apotheker controleert elk recept. Bijvoorbeeld: is het juiste medicijn voorgeschreven en meegegeven, is de dosering goed, kan het medicijn samen met andere medicijnen die u gebruikt. Als het nodig is, overlegt uw apotheker met uw huisarts of specialist.
Uw apotheker houdt bij welke medicijnen u gebruikt. U kunt in de apotheek altijd om een overzicht van uw medicijnen vragen. Dit kunt u bijvoorbeeld meenemen als u uw specialist bezoekt, in het ziekenhuis wordt opgenomen of naar het buitenland gaat.
Uw apotheker, huisarts en het ziekenhuis kunnen informatie over uw medicijnen met elkaar delen als dat nodig is voor uw behandeling. Dit mag alleen als U daar toestemming voor geeft.
Krijgt u een medicijn dat u in de afgelopen 12 maanden niet hebt gebruikt? Dan krijgt u extra uitleg over deze medicijnen.
De apotheker heeft daar hulpmiddelen voor. Als uw zorgverzekeraar toestemming geeft, kan uw apotheker uw medicijnen per dag en per tijdstip van inname in aparte zakjes voor u laten verpakken.
Heeft u vragen over uw medicijnen, of problemen met het gebruik? Bijvoorbeeld moeite met slikken van medicijnen, openmaken van de verpakking, of last van een vervelende bijwerking? Vraag uw apotheker om een persoonlijk gesprek. Hij kijkt dan samen met u welke mogelijkheden er zijn om uw probleem te verhelpen.
Uw apotheker en huisarts kunnen u uitnodigen voor een gesprek over uw medicijnen. Dit is mogelijk bij patiënten ouder dan 65 jaar die langdurig meer dan 5 medicijnen gebruiken. Samen met u bespreken ze of er verbetering mogelijk is. Als u bijvoorbeeld last hebt van bijwerkingen van een medicijn kan het soms vervangen worden door een ander medicijn.
Bij de apotheek kunt u terecht voor advies over medicijnen die u zonder recept (= zelfzorgmedicijnen) kunt kopen, voor verbandmiddelen en cosmetica. De apotheek kan zelfzorgmedicijnen voor u opnemen in uw medicatiedossier. Dan kan de apotheker controleren of u ze veilig samen met uw receptmedicijnen kunt gebruiken.
Bent u moeilijk ter been? Informeer bij uw apotheek of zij uw medicijnen bij u thuis kunnen bezorgen.
Antibacteriële middelen
Antibacteriële middelen werken tegen infecties veroorzaakt door bacteriën, zoals blaasontstekingen. Het is van belang dat de kuur geheel wordt afmaakt.
Afhankelijk van het soort bacterie en de ernst van de ontsteking wordt een bepaald antibacterieel middel voorgeschreven. Voorbeelden zijn nitrofurantoïne, amoxicilline, of co-trimoxazol. In sommige situaties kunnen ook 'reserve'-antibiotica gebruikt worden, zoals ceftriaxon, cefuroxim of ceftibuten. Een 'reserve'-antibioticum wordt pas gebruikt als andere antibiotica niet gebruikt kunnen worden.
Laatst bijgewerkt KNMP: 23-04-2015
Laatst bijgewerkt NHG: 21-04-2020
Deze tekst is geschreven door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst.
Vond u deze informatie nuttig?
Bedankt voor uw keuze!
